မေန႔က ကၽြန္မအစ္မရဲ့ေမြးေန႔။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔မွာ မႀကီးေမြးေန႔ ျဖစ္ေနခဲ႔တယ္။ ေမြးေန႔မွာ ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္ဖို႔ စီစဥ္ထားေပမဲ႔ လျပည့္ေန႔ဆိုေတာ႔ အလႉအတန္းမ်ားတာနဲ႔ အဲဒီရက္ ဘုန္းဘုန္းေတြ မၾကြနိုင္ဘူး။ ဒါနဲ႔ ၂၉ ရက္၊ တနဂၤေႏြမွာ လုပ္မဲ႔အလႉကို ၂၈ ရက္၊ စေနေန႔မွာ လုပ္ျဖစ္တယ္။ တကယ္ေတာ႔ တရုတ္ေတြရဲ့ လျပည့္ေန႔က ၂၈ရက္ေန႔ပါ။ အဲဒီေန႔မွာ တရုတ္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ သက္သတ္လြတ္စားၾကပါတယ္။ အဲဒီေတာ႔ ၂၈ရက္ေန႔ကိုလည္း ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ အျဖစ္ယူဆလို႔ ရတာပါပဲေလ။ အေဖနဲ႔ အစ္မက အလုပ္ကေန ခြင္႔ယူၿပီး အိမ္မွာ ခ်က္ျပဳတ္ၾကတယ္။ ကၽြန္မကေတာ႔ ေရွ႕လထဲမွာ ခြင္႔ယူရက္မ်ားမွာမလို႔ ခြင္႔မယူျဖစ္ဘူး။ အစ္မရဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကလည္း လာကူလုပ္ေပးေလေတာ႔ ဟင္းပြဲမ်ားစြာနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ မိသားစု အလႉေလးျဖစ္ေျမာက္ခဲ႔တယ္။
အရင္က ေမြးေန႔ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမွတ္တရေတြ မရွိခဲ႔ဘူး။ ဘယ္တုန္းကမွလည္း ကၽြန္မေမြးေန႔ပြဲ က်င္းပခဲ႔တယ္ဆိုတာ မရွိဘူးေလ။ တခါတေလ ကိုယ္႔ေမြးေန႔ကို ေမ႔ေနၿပီး ညမိုးခ်ဳပ္မွ သတိရတတ္တဲ႔နွစ္ေတြလည္း ႀကံဳဖူးတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ႔ ေမြးေန႔ဆိုတာ ကၽြန္မအတြက္ သိပ္မထူးျခားတဲ႔ ေန႔တေန႔ပါပဲ။ ၉ တန္းတုန္းကေတာ႔ ေက်ာင္းနဲ႔ အိမ္ကက်ဴရွင္ကို ခြင္႔ယူၿပီး ကၽြန္မတို႔ ညီအစ္မေတြ ျပည္မွာ တာ၀န္က်ေနတဲ႔ လွ်ပ္စစ္ဌာနက အသိမိသားစုဆီ သြားလည္ရင္း ကၽြန္မေမြးေန႔ကို ျပည္ဘုရားေတြလည္ပတ္ၿပီး က်ေရာက္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။ အလႉခံျဖတ္ပိုင္းမွာ ကၽြန္မနာမည္နဲ႔ ေမြးေန႔ျဖစ္တဲ႔ ရက္စြဲေလးေတြက ကၽြန္မစိတ္ကို ေတာ္ေတာ္ ၾကည္နူးေစခဲ႔ပါတယ္။ ျပည္ၿမိဳ႕လွ်ပ္စစ္ဌာနမွာ ရာထူးအႀကီးဆံုးျဖစ္ေသာ မိတ္ေဆြ မိသားစုက ကၽြန္မတို႔ ညီအစ္မကို လိုေလေသးမရွိေအာင္ ဂရုစိုက္ခဲ႔တာကလည္း မေမ႔နိုင္စရာပါပဲ။ ကားနဲ႔ ဆီအျပည့္ထည့္ထားေပးၿပီး ကၽြန္မတို႔ သြားခ်င္ရာကို ေနကုန္ေနခန္း ေအးေအးသက္သာ သြားနိုင္ခဲ႔ၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္မတို႔ မေရာက္ဖူးတဲ႔ ျပည္ဘုရားမရိွသေလာက္ပါပဲ။ လူသူအေရာက္အေပါက္နည္းတဲ႔ ဟိုးေတာႀကိဳေတာင္ၾကားက ဘုရားေတြပါ ေရာက္ခဲ႔ပါတယ္။ အဲဒါကေတာ႔ ကၽြန္မ မေမ႔နိုင္တဲ႔ ကၽြန္မရဲ့ တခုေသာ ေမြးေန႔အခ်ိန္ကေပါ႔။ အလႉခံျဖတ္ပိုင္းေတြကို အမွတ္တရ သိမ္းထားေပမဲ႔ ဟိုနိုင္ငံနဲ႔ ဒီနိုင္ငံကူးခ်ည္သန္းခ်ည္ လုပ္ေနတာနဲ႔ပဲ ကိုယ္နဲ႔မကြာ သိမ္းထားဖို႔ ေမ႔ေလ်ာ႔သြားတဲ႔အခိုက္ အဲဒီဖိုင္တြဲထဲက စာရြကျ္ဖတ္ပိုင္းေတြကို ကၽြန္မအစ္မက အမႈိက္အထင္နဲ႔ လႊင္႔ပစ္လိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ အဲဒီ အမွတ္တရမ်ားလည္း ကၽြန္မမွာ မရွိေတာ႔။
သႀကၤန္တြင္းမွာ ေမြးဖြားခဲ႔ေသာ ကၽြန္မညီမေလးနဲ႔ ေမာင္ေလးတို႔ ေမြးေန႔ပြဲေတြကိုေတာ႔ ရံဖန္ရံခါ မုန္႔လံုးေရေပၚ၊ ေရႊရင္ေအးေတြလုပ္စားၿပီး က်င္းပျဖစ္ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင္႔ေတာ႔ ကၽြန္မတို႔ မိသားစုက ေမြးေန႔ပြဲေတြကို မက်င္းပတတ္ပါဘူး။ ေလာပိတမွာ ေနစဥ္သာ ေဆာင္းရာသီတိုင္း ေနမေကာင္းျဖစ္တတ္တဲ႔ ကၽြန္မ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ခ်ိန္က စၿပီး ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေနမေကာင္း မျဖစ္တတ္ေတာ႔ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ အေဖကေတာ႔ နိုင္ငံျခားမွာရွိေနေပမဲ႔လည္း ေဆာင္း၀င္လာခ်ိန္ဆို ရန္ကုန္ကို ဖုန္းလွမ္းဆက္ၿပီး ေနေကာင္း၊ မေကာင္း မပ်က္မကြက္ ေမးတတ္သလို ကၽြန္မေမြးေန႔ေတြမွာ ေမြးေန႔ကတ္ေလးေတြ ပို႔ေပးတတ္ပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ အေဖ႔ေမြးေန႔ကတ္ေလးေတြကေတာ႔ ကၽြန္မဆီမွာ အမွတ္တရ ရွိေနပါေသးတယ္။
ကၽြန္မတို႔မိသားစုေတြ တစုတေ၀းထဲ ျပန္ေနရခ်ိန္မွာေတာ႔ မိသားစုၾကား ေမြးေန႔ပြဲေလးေတြ က်င္းပတာက အေလ႔အထလို ျဖစ္လာခဲ႔တယ္။ ေမာင္နွမမ်ားေသာ ကၽြန္မတို႔ မိသားစုဟာ လတိုင္းလိုလို ေမြးေန႔ပြဲ ရွိေနတတ္တာကေတာ႔ မထူးဆန္းဘူး ထင္ပါရဲ့။ ဒီၾကားထဲ အေမမ်ားေန႔နဲ႔ အေဖမ်ားေန႔ပါ ပါ၀င္လာေလေတာ႔ လတိုင္းနီးပါး ကိတ္မုန္႔ႀကီးပဲ စားေနရပါေတာ႔တယ္။ ၾကာလာေတာ႔လည္း ကိတ္ဆို ဘာကိတ္မွကို မျမင္ခ်င္ေတာ႔ေအာင္ပါပဲ။ အေမမ်ားေန႔နဲ႔ အေဖမ်ားေန႔မွာလည္း ကၽြန္မတို႔က ကိတ္မုန္႔လွီးၾကတယ္။ ၿပီးရင္ အေဖနဲ႔ အေမကို လက္ေဆာင္ေပးၾကပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ေမာင္နွမက ေပးတယ္ဆိုေပမဲ႔ ကၽြန္မတို႔က အမည္ခံသာျဖစ္ၿပီး တကယ္ပိုက္ဆံကုန္ၿပီး ၀ယ္ေပးတာက ကၽြန္မအစ္မပါပဲ။
ကၽြန္မတို႔က အံ့ဩစရာေမြးေန႔ပြဲအျဖစ္ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ့ ေမြးေန႔တိုင္းကုိ က်င္းပခဲ႔ၾကေပမဲ႔ အစ္မေမြးေန႔ပြဲ တစ္ပြဲသာ အံ့ဩစရာ ျဖစ္ခဲ႔တယ္။ က်န္တဲ႔လူေတြကေတာ႔ ေမြးေန႔မလုပ္ခင္ ရိပ္မိသြားၾကတယ္။ ခုေနာက္ပိုင္းေတာ႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အံ့ဩေအာင္လုပ္လို႔ မရေတာ႔ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔က ေမြးေန႔ပြဲေတြကို ေမြးေန႔ရက္ကို အကူး ည ၁၂ မွာ က်င္းပတတ္ပါတယ္။ တစ္ခုေသာ မႀကီးေမြးေန႔ေရာက္မယ့္ညမွာ ကၽြန္မအစ္မက သူ႔ေမြးေန႔ကို ေမ႔ေနေပမဲ႔ ည ၁၁နာရီေလာက္မွာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က မက္ေဆ႔ခ်္ပို႔ၿပီး ဘက္ေဒး၀စ္ခ်္ ႀကိဳလုပ္ခဲ႔ေတာ႔ သူ သတိရသြားတယ္။ အေဖ႔ကို နႈတ္ခမ္းစူၿပီး မနက္ျဖန္ သမီးေမြးေန႔ကို အေဖတို႔ ေမ႔ေနၾကတယ္မဟုတ္လားလို႔ ေျပာတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ စိတ္ေကာက္ၿပီး သူ အိပ္သြားေရာ။ အစက ေမြးေန႔ကိတ္ကို သူရွိေနရင္ ဘယ္လိုထုတ္လာရမွန္းမသိတဲ႔ ကၽြန္မတို႔အတြက္ သူအိပ္သြားေတာ႔ စိတ္ေအးရေရာေပါ႔။ ၁၂ ထိုးခါနီးက်ေတာ႔ ကိတ္မုန္႔ကို မီးေတြထြန္း၊ တစ္အိမ္လံုးအေမွာင္ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ အေဖက မႀကီးကို သမီး ဖုန္းလာေနတယ္ဆိုၿပီး သြားနႈိးတယ္။ မႀကီးလည္း အိပ္ခ်င္မူးတူး ယိုင္ထိုးယိုင္ထုိးနဲ႔ အိမ္ေရွ႕ထြက္လာခ်ိန္ မီးကို ဖြင္႔လိုက္ၿပီး ဟက္ပီဘက္ေဒးလို႔ ကၽြန္မတို႔ ၀ိုင္းေအာ္လိုက္ၾကေရာ။ သူေတာ္ေတာ္ကို အံ့ဩသြားတာပါ။ လန္႔လည္း လန္႔သြားမွာေပါ႔။ ဘာပဲေျပာေျပာ အဲဒီေန႔က ကၽြန္မတို႔ အားလံုး ေပ်ာ္ခဲ႔ၾကပါတယ္။ မႀကီးနဲ႔ ေမြးေန႔ရက္ကပ္ေနတဲ႔ အေဖ႔ေမြးေန႔ကုိေတာ႔ ဘယ္လိုမွ၊ ဘယ္နွစ္ကမွ surprise ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္နိုင္ခဲ႔ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ကၽြန္မတို႔ မိသားစုရဲ့ ေမြးေန႔ေတြ တစ္နွစ္ၿပီး တစ္နွစ္က်င္းပခဲ႔တဲ႔ နွစ္ေတြေတာင္ မ်ားခဲ႔ပါၿပီ။
s0wha1
0 comments:
Post a Comment