Saturday, December 13, 2008

အသက္ေလးရယ္တဲ႔ ရွည္ေစလို



ဒီဇင္ဘာလ၀က္ေတာင္က်ိဳးၿပီ။ ကၽြန္မကျဖင္႔ ပို႔စ္ ၂ ခုပဲ တင္ႏိုင္ေသးတယ္။ ဒီရက္ပိုင္း ဘာေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနမွန္းကို မသိပါဘူး။ အလုပ္မွာကလည္း ၀က္ဘ္တခုခုဖြင္႔ရင္ ဆန္႔ငင္၊ ဆန္႔ငင္နဲ႔ ျဖစ္ေနေတာ႔ ဘာမွကို မဖြင္႔ျဖစ္တာ။ သူ႔အင္တာနက္ကလည္း ေဒါင္းလုတ္လုပ္ရင္သာ ျမန္တယ္။ ၀က္ဘ္ေတြ ဖြင္႔ရင္ေတာ႔ ကမၻာ႔စိတ္အရွည္ဆံုးဆုကို ရႏိုင္တယ္ဆိုေတာ႔လည္း စေန၊ တနဂၤေႏြမွ အင္တာနက္ ေကာင္းေကာင္း သံုးရတဲ႔ဘ၀ ျဖစ္ေနၿပီ။ အဲဒါေၾကာင္႔ ဘယ္ဘေလာ႔ဂ္မွ ေကာင္းေကာင္း မေရာက္သလို၊ (blog ေတြက) ဘာစာမွလည္း မဖတ္ျဖစ္ဘူး။ ဒါနဲ႔ အလုပ္မွာ ဂိမ္းပဲ ထိုင္ကစားေနေတာ႔တယ္။ ေအးေရာ။ :P

ဂိမ္းက ကေလးဂိမ္းေလးပါ။ အိမ္ကိုလာလည္တဲ႔ မေလးတရုတ္ ကေလးေလး ကစားတာျမင္မွ လိုက္ကစားၾကည့္တာ။ တအိမ္လံုးလည္း အဲဒီဂိမ္း၀က္ဘ္ဆိုဒ္ကို ေရာက္ကုန္ၾကတာပဲ။ ကေလးဂိမ္း လြယ္လြယ္ေလးေတြ ကစားခ်င္သူမ်ား www.y8.com နဲ႔ www.y3.com မွာ သြားၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။

ကၽြန္မ ဘေလာ႔ဂ္အသက္ေလး ရွည္ေစလိုလို႔ ဘယ္လို အခက္အခဲရွိရွိ အလုပ္ထဲမွာ စာရေအာင္ေရးမယ္ ႀကံပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ႔လည္း ျမန္မာေဖာင္႔ မရွိလို႔ ေဇာ္ဂ်ီကြန္ဗက္တာမွာ သြားေရးရတာနဲ႔၊ ၀က္ဘ္ေပ႕ခ်္တခုေလာက္ဖြင္႔လိုက္ရင္ ဟန္းဟန္းသြားတာကို ေစာင္႔ေနရတာနဲ႔ပဲ စာေရးခ်င္စိတ္လည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ကုန္ခမ္းသြားတာ အမွန္။ ေရးခ်င္တာေတြကေတာ႔ အမ်ားႀကီး။ စိတ္ကူးထဲမွာပဲ စဥ္းစားၿပီးေရးေနလို႔၊ တကယ္ေရးၿပီးၿပီအထင္နဲ႔ ေရးလို႔မရေတာ႔တာေတြလည္း ပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ဘေလာ႔ဂ္ေလးလည္း ဖုတ္လိႈက္ဖုတ္လႈိက္ ျဖစ္ေနရွာေပါ႔။


ဖတ္မိသမွ် စာအခ်ိဳ႕ (၃) ဆိုတဲ႔ ပို႔စ္မွာ ကြန္မန္႔တခုက "စာအုပ္ေတြကို ျမင္သာျမင္ရမယ္႔အစား ေရးသူ၊ ဖတ္သူ၊ ၀ယ္သူ အက်ိဳးရွိေအာင္ E-library တခုခုမွာ တင္ေပးႏိုင္ရင္ ေကာင္းမယ္"လို႔ ဆိုပါတယ္။ တကယ္က ေျပာေတာ႔သာ လြယ္တာ။ အဲဒီစာအုပ္ေတြအကုန္ ဒိုင္ခံ စကန္ဖတ္၊ upload လုပ္ဆိုတာ မလြယ္တဲ႔ကိစၥႀကီးပဲ။ ပို႔စ္ရိုက္တင္ဖို႔ဆို ပိုေတာင္ဆိုးေသး။ တပုဒ္ခ်င္း နည္းနည္းစီေရးတင္ရရင္ေတာ႔ ေတာ္ေသးတာေပါ႔ေလ။ ဒါလည္း ေရရွည္ အဆင္မေျပႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ အဲလို စာအုပ္ေတြ မွ်ေ၀ေပးေနတဲ႔သူေတြကိုလည္း အမ်ားႀကီး ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ သူတို႔ကို ေက်းဇူးလည္း တင္တယ္၊ ေလးလည္း ေလးစားတယ္။ တကယ္ လုပ္ေပးႏိုင္လို႔ပါ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္ေလးထူးျမတ္ေပးလို႔ ကၽြန္မသိရတဲ႔
အြန္လိုင္းျမန္မာစာအုပ္ဆိုဒ္ေလးမွာ ေဒါင္းလုတ္ေတြလုပ္ၿပီး စာေတြ ဖတ္လို႔ရေနတယ္။ ကၽြန္မအေနနဲ႔ကေတာ႔ ဖတ္ခ်င္သူမ်ားကို တဆင္႔လမ္းညႊန္ရံုပဲ တတ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီဆိုဒ္မွာ စာအုပ္ေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္လို႔။ http://shweone.wordpress.com/

ဖတ္မိသမွ် စာအခ်ိဳ႕ကို ပို႔စ္လုပ္ေရးေနတာက ကၽြန္မ ဖတ္ျဖစ္တဲ႔ စာအုပ္ေလးေတြ အမွတ္တရအျဖစ္ ကၽြန္မ ဘေလာ႔ဂ္မွာ ရွိခ်င္လို႔ပါ။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္မ သေဘာက်တဲ႔ စာသားေလးေတြ ကူးတင္ထားခ်င္တာေရာေပါ႔။ ဘေလာ႔ဂ္မေရးခင္ထဲက ကၽြန္မမွာ အဲဒီအက်င္႔ရွိတယ္။ ကၽြန္မ သေဘာက်တဲ႔ စာေရးဆရာေတြရဲ့ ဖတ္ၿပီးသမွ် စာအုပ္ေတြ ခ်ေရးထားတာမ်ိဳး၊ သူတို႔ ဘာစာအုပ္ေတြထြက္ၿပီ ငါ ဘယ္ႏွစ္အုပ္ဖတ္ၿပီးၿပီဆိုတာမ်ိဳး အမွတ္ေတြ ျခစ္ၿပီး မွတ္သားထားတာမ်ိဳး၊ ကိုယ္သေဘာက်တဲ႔ စာသား၊ စာပိုဒ္ေတြ ကူးယူထားတာမ်ိဳး လုပ္ေလ႔ရွိပါတယ္။ ခုလည္း အဲလို စာအုပ္ထဲမွာ မွတ္သားထားသလို ဘေလာ႔ဂ္မွာ မွတ္ထားတဲ႔ ပံုစံပါပဲဆိုတာေလး စကားမစပ္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ ေက်းဇူးပါ။

ကၽြန္မ ဘေေလာ႔ဂ္ေလး ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အသက္ရွည္ေစေၾကာင္း ဒီတနဂၤေႏြမွာ တပတ္စာ စာေတြ ႀကိဳေရးထားမယ္လို႔ေတာ႔ စိတ္ကူးထားတာပဲေလ။ စိတ္ကူးကို ေျပာတာပါ။ တကယ္လုပ္ျဖစ္၊ မလုပ္ျဖစ္ေတာ႔ မသိေသးဘူး။ :D ဘေလာ႔ဂ္ကို အသက္ဆက္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ပါဦးမယ္။ အေၾကာင္းမတိုက္ဆိုင္ရင္ေတာ႔ ေနာက္ထပ္ ၁၀ရက္၊ တပတ္ ေပ်ာက္သြားႏိုင္ပါေသးတယ္။ ;))

စာမေရးဘူးလားလို႔ ေမးေနတဲ႔ အန္တီၿငိမ္း ဒါက စာတပုဒ္ပဲေနာ္။ :P


ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။
s0wha1

Tuesday, December 9, 2008

IC show



တနဂၤေႏြညက အိုင္စီ႐ိႈးမွာ ရိုက္ထားတဲ႔ပံုေတြ ဘာရယ္မဟုတ္၊ တင္ခ်င္လို႔ တင္ထားတာ။ ဖုန္းနဲ႔ေရာ ကင္မရာနဲ႔ေရာ ရိုက္ထားတာပဲ။ ကင္မရာက မေကာင္း၊ ကိုယ္ကလည္း မရိုက္တတ္၊ ေမွာင္ကလည္း ေမွာင္ဆိုေတာ႔ ဓာတ္ပံုအရည္အေသြးက ျမင္တဲ႔အတိုင္းပဲ။ :D ဒီႏွစ္ အိုင္စီ႐ိႈးကေတာ႔ တရံုလံုးအျပည့္။ သံုးႏွစ္ဆက္တိုက္ၾကည့္ခဲ႔သမွ်ေတာ႔ ဒီႏွစ္ေလာက္ လူမ်ားတာ ဘယ္ႏွစ္မွ မေတြ႔ဖူးေသးဘူး။ လက္မွတ္အကုန္ ကုန္တယ္လို႔လည္း ၾကားတယ္။ ေပ်ာ္ဖို႔လည္း ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။

























s0wha1

Wednesday, December 3, 2008

ငါ႔ညေတြ



"ခ်စ္ေရ... ငါ ျပန္ဦးမယ္။"

"ေမာင္... နင္႔ကို ငါ အရမ္းအျမင္ကတ္တာပဲ။ ၾကည့္လို႔ကို မရဘူး။ စကားေတာင္ ေအးေဆး မေျပာရေသးဘူး။"

"ေအးေအး... ေမာင္ျပန္ၿပီေနာ္။ အရမ္းခ်စ္တယ္။"

ဒီညကိုေတာ႔ သူမ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားမွ ျဖစ္မယ္။

မနက္မိုးလင္းလို႔ အမွတ္တမဲ႔လိုလိုနဲ႔ ဖုန္းကို လွမ္းၾကည့္မိတယ္။ ေခ်ာ႔ေမာ႔ ေတာင္းပန္တဲ႔စာမ်ား ေတြ႔ေလမလားလို႔ တမ္းတေနမိသား။ အေလးမထားတာ ၾကာလာၿပီျဖစ္တဲ႔ေနာက္ ဘာေတြကို ထပ္ေမွ်ာ္လင္႔ေနဦးမွာလဲ။


သူမ တစ္ေယာက္ထဲ ေနႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရေတာ႔မယ္လို႔ နားလည္လာတဲ႔ တေန႔...

တိတ္တိတ္ေလး သူ႔ကို ေစာင္႔ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနရင္း အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆံုးသြားဖို႔ လိုအပ္တယ္။ သူ မျမင္၊ မသိႏိုင္တဲ႔ တေနရာကျဖစ္ျဖစ္ ေစာင္႔ၾကည့္ခ်င္ေသးတဲ႔ စိတ္ကိုေတာ႔ တားမရဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ အခ်ိန္ တစ္ရက္တာက ရွည္လြန္းလွတယ္။ ခုလိုမ်ိဳး ၂၄ နာရီေတာင္ မၾကာလိုက္တဲ႔ အသံတိတ္ ဆႏၵျပပြဲေတြနဲ႔အတူ သူမ က်ရံႈးခဲ႔တဲ႔ အေရအတြက္လည္း မနည္းေတာ႔ၿပီ။ "အေလွ်ာ႔ မေပးလိုက္ပါနဲ႔ဟာ" သူမကိုယ္ သူမ အားေပးရင္း...

ဒီ ၁၀ နာရီအတြင္း ၄၊ ၅ ႀကိမ္မက သူ ဆက္သြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာကို လ်စ္လ်ဴရႈေနရတာ သူမအတြက္ ပင္ပန္းလွတယ္။ စိတ္ဓာတ္ ခိုင္မာ ရင္႔သန္သူထဲ သူမ မပါ၀င္ေသးဘူးေလ။ အခါခါ က်ရႈံးရလြန္းလို႔ အႏိုင္ႏိုင္ ျပန္ထေနရတာေရာ ဘယ္သူ အသိအမွတ္ျပဳမိလို႔လဲ။

နာက်င္တဲ႔စိတ္ႀကီး သူမ မလိုခ်င္ခဲ႔ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ လႊတ္ခ်ဖို႔ မတတ္ႏိုင္လို႔ ဆက္ဆုပ္ကိုင္ေနခဲ႔တာ ခုခ်ိန္ထိ မတင္းမေလွ်ာ႔ ၿမဲၿမံစြာ ဖမ္းဆုပ္ထားတုန္း။ ေျပေလ်ာ႔မယ္႔ေန႔ကိုမ်ား ေတာင္႔တေနသလား သူမ ကိုယ္တိုင္လည္း ေ၀ခြဲမရဘူး။

"သူ မေနတတ္လို႔ စိတ္ဆိုးေနရင္လည္း စိတ္ဆိုးေနတယ္ဆိုတာေလး တစံုတခုေလာက္ေတာ႔ အေၾကာင္းျပန္ေပးပါ"လို႔ ေတာင္းဆိုတဲ႔အခါ သူမ စိတ္ေတြ အနည္းငယ္ယိုင္နဲ႔သြားခဲ႔တယ္။ ဒီလိုပါပဲ အခါမ်ားစြာလို အရႈံးေတြစဖို႔ ပ်ားသကာစကားတခု၊ ဒါမွမဟုတ္ ၀တၱရားေက် စကားတခြန္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္ေသးတယ္။

သူ ရွိေနသလား၊ သူမ တိတ္တခိုး ၾကည့္မယ္။ သူ ရွိေနရင္ ေက်ေက်နပ္နပ္ၿပံဳးၿပီး သူ မလာေသးရင္ေတာ႔ အလိုမက်စြာ ဆက္ေစာင္႔ေနမယ္။ ဒီလိုနဲ႔လည္း သူမ ေန႔ေတြ ၿပီးျပည့္စံုႏိုင္ပါတယ္။ သူမအနား သူ ရွိေနဖို႔မွ မလိုအပ္လွဘဲ။


"တညထဲမွာ လ ႏွစ္စင္း မထြက္ဘူးလို႔ ဘယ္သူ ျငင္းႏိုင္မလဲ??? ငါ႔ညေတြမွာ လ အစင္းေပါင္း မ်ားစြာ သာေနလိမ္႔မယ္... ေမာင္။"


s0wha1

ဓာတ္ပံု မူပိုင္ --- ဂူဂယ္မွ ရွာေဖြေတြ႔ရွိေသာ ဓာတ္ပံုကို အသံုးျပဳထားျခင္းျဖစ္သည္။

ကာရန္မဲ႔ အေတြးစမ်ား © 2008 Por *Templates para Você*