ဒီေဆာင္းပါးေလးက သခင္ေက်ာ္စိန္ေရးခဲ႔တဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ့ ေက်ာင္းသားဘ၀ေလးပါ။
***
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း (၀ါ) သခင္ေအာင္ဆန္း (၀ါ) ကိုေအာင္ဆန္းႏွင္႔ ေက်ာင္းေနဘက္ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ တစ္ဦးျဖစ္ခဲ႔သည္။ ေက်ာင္းေနစဥ္က မွတ္မိသမွ်ကို မွတ္တမ္းတင္လိုက္သည္။
ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ထက္ ၂-ႏွစ္ေစာ၍ တကၠသိုလ္သို႔ ေရာက္ရွိေနပါသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔အတန္းဆင္းခ်ိန္ႏွင္႔ သူအတန္းတက္ရန္ သုတ္သီးသုတ္ပ်ာလာခ်ိန္တို႔တြင္ အင္း၀ေဆာင္ေရွ႕တြင္ မၾကာခဏဆံုစည္းမိတတ္ၾကပါသည္။ ေနာက္ ကိုေအာင္ဆန္းႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးလာခဲ႔ၾကသည္။ ကိုေအာင္ဆန္း၏ ေက်ာင္းသားဘ၀ ၀တ္ပံုဆင္ပံုမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖို႔ အထူးအဆန္းမဟုတ္ေသာ္လည္း အမ်ားအဖို႔ အေတာ္ႀကီးထူးဆန္းေနသလို ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ ရွပ္အကၤ်ီကို ၾကယ္သီးအျပည့္မတပ္ဘဲ ပင္နီအေပၚအက်ၤီကို ကပိုကရို၀တ္၍ မႏၱေလးလံုခ်ည္အႏြမ္းကိုပင္ ဆင္ျမန္းကာ ဆံပင္စုတ္ဖြားႏွင္႔ သင္ၾကားပို႔ခ်ခ်က္မ်ားလိုက္ရန္ မွတ္စုစာအုပ္လက္တြင္ကိုင္ၿပီး စိုက္စိုက္စိုက္စိုက္ သြားတတ္ေလ႔ရွိပါသည္။ တခုခုကို အစဥ္ အာရံုစိုက္ၿပီးေနေသာအသြင္မွာ အၿမဲထင္ရွား၍ ေနပါသည္။
ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ေက်ာင္းတြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင္႔ ေဟးလား၀ါးလား စကားဖဲြ႕ေလ့မရွိပါ။ သင္ၾကားပို႔ခ်သမွ်ကို အၿမဲအာရံုစိုက္ၿပီး နားေထာင္မွတ္သားေလ႔ ရွိပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔လည္း ကိုေအာင္ဆန္း စာေမးပြဲတိုင္း ေကာင္းစြာ ေအာင္ျမင္သည္ခ်ည္း ျဖစ္ပါသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းႏွင္႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးလာၿပီး သူ၏အခန္းသို႔ သြားေရာက္လည္ပတ္ေနေသာအခါ သူ၏အခန္းမွာ မေသသပ္ဆံုးအခန္းတစ္ခု အၿမဲျဖစ္ေနသည္ကို ေကာင္းစြာသတိျပဳမိသည္။ တခါတရံ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ညလံုးေပါက္ စာဖတ္ေလ႔ရွိပါသည္။ စာသင္ခန္းတြင္ ႏႈတ္ဆိတ္သေလာက္ သူ၏အခန္းေရာက္၍ စကားစမိလွ်င္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ႏွင္႔ စိတ္ပါလက္ပါေျပာေလ႔ရွိပါသည္။ မည္သည္ကို ေလ႔လာေလ႔လာ နိႈက္နိႈက္ခၽြတ္ခၽြတ္ အပင္ပန္းခံၿပီး ေလ႔လာတတ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ ကိုေအာင္ဆန္းစကားေျပာလွ်င္ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ေျပာလည္းေျပာႏိုင္ပါသည္။ သူ၏ေျပာဟန္ထဲမွ “ဒီမယ္-ဒီမယ္” ဟုေၿပာပံုမ်ား၊ “ကိုယ္႔လူ-ကိုယ္႔လူ”ဟု ေျပာပံုမ်ားမွာ နားထဲတြင္စြဲ၍ ယေန႔တိုင္ ရွိေနပါေသးသည္။
တညေနတြင္ သထံုေဆာင္၌ေနေသာ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း၊ ကိုေအာင္ဆန္းႏွင္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သံုးဦးသား တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းႏွင္႔ အင္းလ်ားလမ္းေထာင္႔(ယခု ကုလားလက္ဖက္ရည္ဆိုင္နား ) တြင္ ေရာင္းေနေသာ အေၾကာ္ဆိုင္၌ တ၀စားၾကၿပီး အင္းလ်ားကန္ဘက္ကို ေလွ်ာက္ၾကပါသည္။ ဘဂၤါလီလူငယ္မ်ား၏ ေျခာက္လွန္႔သတ္ၿဖတ္ေရး၀ါဒ (Terroism) ကို သူရြံရွာမုန္းတီးပံုကို အားရပါးရေျပာၿပီးလွ်င္ သူသည္ တစ္ဦးခ်င္းလူစြမ္းေကာင္း၀ါဒကို မုန္းတီးေၾကာင္း၊ စုေပါင္းစည္းရံုးလုပ္ကိုင္ျခင္း (organized action) ကိုသာ ယံုၾကည္ေၾကာင္း တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ခန္႔ေျပာႏိုင္ခဲ႔သည္။ ကိုေအာင္ဆန္း၏ စာဖတ္ပံုမွာ အေတာ္ႀကီးစနစ္က်လွပါသည္။ ပထမစာအုပ္၏ မာတိကာကို ေကာင္းစြာမွတ္သားပါသည္။ ေနာက္ တစ္ခန္းစီဖတ္လ်က္ ဖတ္ၿပီးသား အခန္းမ်ား၏ အခ်ဳပ္သေဘာကို မွတ္စုစာအုပ္ျဖစ္ေစ၊ စာရြက္လြတ္၌ျဖစ္ေစ မာတိကာေခါင္းစဥ္ခ်၍ အတိုခ်ဳပ္ မိမိဘာသာမိမိေရးသားေလ႕ရွိပါသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ေက်ာင္းစာႏွင္႔အျပင္စာ ႏွစ္ခုလံုးကို ေက်လည္ေအာင္ ဖတ္ႏုိင္ေသာသတၱိရွိသူျဖစ္ေလသည္။
ထုိေခတ္အခါက ေပၚေပါက္ေနေသာျပႆနာမ်ား၊ အေျခအေနမ်ားကို မၾကာခဏဆိုသလို ကိုေအာင္ဆန္းႏွင္႔ ေဆြးေႏြးၾကပါသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ အၿဖီးအျဖန္းမပါဘဲ လိုရင္းအခ်က္မ်ားကို ျပတ္ျပတ္သားသားတစ္တစ္ခြခြ ေဖာ္ထုတ္ေလ႔ရွိပါသည္။ စာေရးရာတြင္လည္း အဂၤလိပ္ဘာသာႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ ျမန္မာဘာသာႏွင့္ျဖစ္ေစ ထိထိမိမိထင္ရွားေပၚလြင္ေအာင္ ေရးသားႏုိင္ပါသည္။ ႏွစ္ဘာသာလံုးကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ ေရးႏုိင္သူမ်ား နည္းပါးေသာ္လည္း ကိုေအာင္ဆန္းမွာ ထိုသို႔ေရးႏိုင္သူတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ ကိုေအာင္ဆန္း ဥပေဒတန္း ပထမႏွစ္သင္ၾကားေနခိုက္ ထိုစဥ္က ကြယ္လြန္သူ ေဒါက္တာသိန္းေမာင္ဦးစီးေသာ ျမန္မာပိုင္ အဂၤလိပ္သတင္းစာ “နယူးဘားမား”တြင္ အခ်ိန္ပိုင္းအယ္ဒီတာအၿဖစ္ လုပ္လ်က္ရွိပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ဦးလံုးသည္ ညေန၃-နာရီခြဲေက်ာ္မွ သတင္းစာတုိက္သို႔ ေရာက္ၾကပါသည္။ သတင္းစာတိုက္ေရာက္လွ်င္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ေနာက္တစ္ေန႔တြက္ သတင္းေခါင္းၾကီးကို ႀကိဳတင္စဥ္းစားလာခဲ႔သည့္အတိုင္း ထိုင္ရာမထဆိုသလို တထုိင္တည္းႏွင္႔ အၿပီးေရးေလ႔ရွိပါသည္။ ကိုေအာင္ဆန္းေရးခဲ႔ေသာ သတင္းစာေခါင္းႀကီးပိုင္းမ်ားမွာ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးမ်ားသာ ျဖစ္ၾကပါသည္။ အဂၤလိပ္စာကိုေရးရာ၌ ႏုိင္နင္းသည္ႏွင္႔အမွ် ခက္ခဲလွေသာျပႆနာတို႔ကို ရွင္းလင္းပီသစြာ ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ခဲ႔သၿဖင္႔ နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရႏွင္႔ ႏိုင္ငံေရးရပ္ကြက္တုိ႔တြင္ ကိုေအာင္ဆန္း၏ ေခါင္းႀကီးပိုင္းမ်ားကို ေလးေလးစားစားရွိခဲ႔ၾကရေလသည္။ ျမန္မာေဆာင္းပါးမ်ားကိုမူ မဟာဒဂုန္ မဂၢဇင္းႀကီး၌ ေရးေလ႔ရွိခဲ႔ပါသည္။ ေဟာေျပာရာ၌မူ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ေဒါမ်ားမ်ားပါၿပီး ေျပာခ်င္ေဇာႀကီးေနသည္ကို မၾကာခဏၾကံဳရတတ္ပါသည္။ အိုးေ၀ မဂၢဇင္းစာတည္းအျဖစ္ ကိုေအာင္ဆန္း ေဆာင္ရြက္ေနစဥ္က “ငရဲေခြးႀကီးလြတ္လာေလၿပီ”ဟူေသာ အဂၤလိပ္စာက႑ပါေဆာင္းပါးမွာ တကၠသိုလ္နယ္ေျမသာမက တစ္ႏုိင္ငံလံုး သိမ္႔သိမ္႔တုန္သြားခဲ႔ပါသည္။ ထုိေဆာင္းပါးတြင္ ဖြင္႔ခ်လိုက္ေသာအခ်က္မ်ားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေက်ာင္းသားအေရးေတာ္ပံု ေပၚခဲ႔ရေလသည္။ ဗမာ႔ႏိုင္ငံေရးၿဖစ္စဥ္တြင္ မွတ္တိုင္ႀကီးတစ္ခုဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။
သမဂၢကိစၥမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ရာတြင္လည္း ကိုေအာင္ဆန္းသည္ အပင္ပန္းခံကာ အစားအေသာက္ အအိပ္အေနကို ပမာမျပဳဘဲ လုပ္ေလ႔ရွိပါသည္။ အလုပ္လုပ္ရမွာကို ဘယ္ေသာအခါမွ် ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းမရွိသူမ်ားတြင္ ကိုေအာင္ဆန္းသည္ ထိပ္ဆံုးက အၿမဲရွိပါသည္။ ဇြဲလည္းအလြန္ျပင္းထန္ပါသည္။ ဘာလုပ္လုပ္ စိတ္ေရာကိုယ္ပါလုပ္တတ္၍လည္း သူလုပ္သမွ်မွာ ခရီးေရာက္ေလ႔ရွိပါသည္။ ေက်ာင္းသားဘ၀၌ ဟန္ေရးျပျခင္းကို စက္ဆုတ္ၿပီး ထိထိမိမိ ေလ႔လာမွတ္သားကာ ဇြဲရွိရွိႏွင္႔ လုပ္သားကိုင္သားက်ေသာ ကိုေအာင္ဆန္းအေနႏွင္႔လည္းေကာင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေနႏွင္႔လည္းေကာင္း ႏိုင္ငံ႔တာ၀န္တို႔ကို မေမာႏိုင္မပန္းႏုိင္ ဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ၿပီး ႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးမုခ္ဦးသို႔ အေရာက္ပို႔ေဆာင္ႏုိင္ခဲ႔ျခင္းမွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတုိင္း အားက်နည္းယူဖြယ္ပင္ျဖစ္ပါေတာ႔သည္။ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူတိုင္း ကိုေအာင္ဆန္းနည္းတူ ႏုိင္ငံအတြက္ ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္ႏုိင္ၾကပါေစ။ ။
သခင္ေက်ာ္စိန္
(၁၉၆၀-၆၁ ခုႏွစ္ထုတ္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ႏွစ္လည္စာေစာင္ အတြဲ (၄)၊ အမွတ္(၂) မွ ထုတ္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္။ )
0 comments:
Post a Comment