သနပ္ခါး

Khinminzaw: ေနလို႕မွ ေကာင္းရဲ႕လား အိပ္လို႕ေပ်ာ္ပါေစ

အခ်စ္ေရ႕

me: ေကာင္းပါဘူး

khinminzaw: သနပ္ခါးေလး လွေအာင္လူးၿပီးရင္....

ဟီး စလံုးမွာ သမီး သနပ္ခါးလိမ္းလား

me: ဟုတ္

လိမ္းတယ္

ဘာလို႔လဲ
khinminzaw: ေအာ္ ေဂ်ညီညီ႕သီခ်င္းကို သတိရလို႕

ကၽြန္မ GTalk Statusမွာ ေရးထားတာကို ဖတ္ၿပီး အန္တီခင္က လာေနာက္တာ။ အဲဒီတုန္းက Statusမွာ ဘာေရးထားလဲဆိုတာေတာ႔ မမွတ္မိ။ ေသခ်ာတာကေတာ႔ လြမ္းေနၾကာင္း တခုခုျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ ဒါနဲ႔ သနပ္ခါးအေၾကာင္း ဆက္ေျပာရင္း ကၽြန္မေက်ာင္းမွာ သနပ္ခါးကိုရွင္းျပတဲ႔ ပေရာ႔ဂ်က္အေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ေတာ႔ ကၽြန္မကို အဲဒီအေၾကာင္း ပို႔စ္ ေရးပါတဲ႔။ ကၽြန္မလည္း ေရးမယ္ဆိုၿပီး ကတိေပးထားတာ ၃ လေက်ာ္ေလာက္ ရွိသြားၿပီ။ စာေရးရမွာ စိတ္မပါ၊ လက္မပါျဖစ္ေနတာ လနဲ႔ခ်ည္ေအာင္ ၾကာေနပါၿပီေကာ။

ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ ကၽြန္မကေတာ႔ သနပ္ခါး အရမ္းႀကိဳက္တယ္။ သနပ္ခါး လိမ္းထားလိုက္ရင္ စိတ္ကိုေအးခ်မ္းသြားတယ္။ ဘယ္ေနရာ၊ ဘယ္အရပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ သနပ္ခါးလိမ္းဖို႔ ၀န္မေလးတတ္တာကိုေတာ႔ ကၽြန္မကို လူေျပာမ်ားေစမယ္ ထင္တယ္။ ဘာလုိ႔ဆို ဒီမွာ သနပ္ခါးလိမ္းထားရင္ အမ်ားစုက ေလွာင္ခ်င္၊ ေျပာင္ခ်င္ၾကသလို၊ ရႈံ႕ခ်ခ်င္သလို ပံုစံမ်ိဳးေတြ ေတြ႔ရတတ္တယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ဒီႏိုင္ငံသားေတြ အထင္ေသး၊ အျမင္ေသး ရွိမယ္လို႔ ယူဆၾကသလား မသိပါဘူး။ ကၽြန္မကေတာ႔ တကယ္ နားမလည္တာ အမွန္။ ေရာမကို ေရာက္ရင္ ေရာမလို က်င္႔ရမယ္ဆိုေပမဲ႔ မေကာင္းတာ လုပ္ျခင္းမဟုတ္တဲ႔ ဒီသနပ္ခါးဟာ ဘယ္လိုေၾကာင္႔ လူေတြကို မ၀ံ့မရဲ ျဖစ္ေစလဲ မသိပါ။


ကၽြန္မအေနနဲ႔ ရန္ကုန္မွာ တကၠသိုလ္တက္စဥ္တုန္းကလည္း သနပ္ခါးဘဲၾကားနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ၿပီး ဒီမွာ ေက်ာင္းတက္စဥ္ကာလတေလွ်ာက္ သနပ္ခါးပါးကြက္နဲ႔ ေက်ာင္းတက္ပါတယ္။ ရန္ကုန္လို ကိုယ္႔တိုင္းျပည္က ၿမိဳ႕မွာ သနပ္ခါးလိမ္းၿပီး ေက်ာင္းလာတဲ႔အတြက္ ေတာသူမလိုလို၊ ဘာလိုလိုနဲ႔ ေျပာခ်င္၊ ယူဆခ်င္ၾကေသးတယ္ဆိုေတာ႔ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ သနပ္ခါးလိမ္း ေက်ာင္းတက္တာ ဘာေျပာေကာင္းလိုက္မလဲလို႔ ဆိုရမလိုျဖစ္ေနၿပီ။:D

အိမ္မွာေနရင္ သနပ္ခါး ပါးကြက္ၾကားႀကီး အားရပါးရလိမ္းၿပီး ေက်ာင္းသြားရင္ေတာ႔ ပါးကြက္ေသးေသးေလး ကြက္တယ္။ သူမ်ားေတြလို သနပ္ခါးပါးကြက္ လွလွေလးလည္း မကြက္တတ္ဘဲ ရိုးရိုးပံုစံသာ လိမ္းပါတယ္။ သနပ္ခါးဆိုရာမွာ အေပြးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ သနပ္ခါးတံုးကိုသာ ကၽြန္မကေတာ႔ သနပ္ခါးလို႔ ယူဆတယ္။ သနပ္ခါးခဲ၊ သနပ္ခါးရည္ေတြကို ကၽြန္မ ဘယ္ေတာ႔မွ မ်က္ႏွာကို မလိမ္းဘူး။ အဲဒါကလည္း သနပ္ခါး မစစ္ဘူးထင္တာရယ္၊ ရႊံ႕ေတြပါတယ္လို႔ သူမ်ားေတြ ေျပာၾကတာရယ္ေၾကာင္႔ မလိမ္းျဖစ္တာ။ ငယ္ငယ္ေလးထဲက ေရးခ်ိဳးၿပီးရင္ သနပ္ခါးကို ေျခဆံုး၊ ေခါင္းဆံုးေသြးလိမ္းထားမွ စိတ္ၾကည္လင္သလို ခံစားရတယ္။ က်န္တာေတြ ဘယ္ေလာက္ပ်င္းပ်င္း သနပ္ခါးေသြးၿပီး မ်က္ႏွာလိမ္းရတာေတာ႔ လံုး၀ မပ်င္းခဲ႔ဘူး။ အေပြးကုန္သြားတဲ႔ သနပ္ခါးတံုးေတြကို ႀကိတ္ၿပီး အခဲေလးေတြလုပ္ထားတာကို လက္နဲ႔ လည္ပင္းကို လိမ္းပါတယ္။ မ်က္ႏွာလိမ္းဖို႔အတြက္ေလာက္ပဲ သနပ္ခါးေသြးႏိုင္တာ မဟုတ္လား။

သနပ္ခါးက လူ႔အသားကို ေအးျမေစတာကေတာ႔ သနပ္ခါးလူးတဲ႔သူတိုင္း သိမွာပါ။ ေနာက္ၿပီး ေခၽြးထြက္တဲ႔အခါ သနပ္ခါးက စုပ္ယူထားတဲ႔အတြက္ မ်က္ႏွာကို ေခၽြးမပ်ံေစဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါက ကၽြန္မ အထင္ေပါ႔။ တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ေျပာၾကတယ္။ မ်က္ႏွာထဲ ေခ်း၀င္တယ္ေတြေရာ၊ ခုလို အဲကြန္းခန္းထဲမွာပဲ ေနရတဲ႔အခါ သနပ္ခါးေၾကာင္႔ မ်က္ႏွာအသားကို ေျခာက္ေစတယ္ေရာ ေျပာၾကတယ္။ သနပ္ခါးက ေခၽြးကို စုပ္ထားတာႀကီးၾကည့္ရတာ ရြံစရာေကာင္းတယ္ဆိုတာက ပါေသး။ ဘယ္သူေတြ ဘာပဲေျပာေျပာပါ။ ကၽြန္မ သနပ္ခါးကို အလြန္ပဲ ႏွစ္သက္ပါတယ္။ အဲဒီလိုပဲ ထမီရွည္ရွည္၀တ္ရတာကိုလည္း ေတာ္ေတာ္ သေဘာက်တယ္။ လမ္းထဲမွာဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ ညီအမကို ျမဴနီစပယ္လို႔ စေနာက္ၿပီး ေခၚခံရတဲ႔အထိပါပဲ။ ထမီက ေျခမ်က္စိအေပၚနားေလာက္ ေရာက္ေနရံုေလး တိုေနရင္ေတာင္ လမ္းမေလွ်ာက္တတ္သလို ျဖစ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင္႔ တခ်ိဳ႕ အနံတိုေနတဲ႔ အေမ႔ထမီေတြကို အထပ္ဆင္ ႏွစ္ထပ္တပ္ၿပီး ၀တ္တယ္။ ထမီ၀တ္ရင္သာ ေျခမ်က္ေစ႔ဖုံးေနေအာင္ရွည္ၿပီး ေျမႀကီးမွာ ဒရြတ္တိုက္ဆြဲေနမွ ၀တ္တတ္ေပမဲ႔ စကတ္ဆိုရင္ေတာ႔ တိုေလႀကိဳက္ေလပဲ။ ဒါက ခၽြင္းခ်က္။ တူမွ မတူတာေနာ္...:D


ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္မ ေက်ာင္းစတက္တဲ႔အခါ သနပ္ခါးလိမ္းၿပီး တက္ေတာ႔ လူေတြက ကြက္ၾကည့္၊ ကြက္ၾကည့္လုပ္ပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင္႔ ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြပါ။ ဒီႏိုင္ငံသားေတြနဲ႔ တျခားလူမ်ိဳးေတြကေတာ႔ စပ္စုရင္ေတာင္ မသိမသာနဲ႔ မရိုင္းေအာင္ဘဲ ခိုးၾကည့္တတ္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္းသိတဲ႔၊ ျမန္မာျပည္ကို ေရာက္ဖူးတဲ႔ တခ်ိဳ႕ေတြေလာက္ပဲ သနပ္ခါးကို ေကာင္းေကာင္းသိၾကတယ္။ ေက်ာင္းစတက္ခါစ ထံုးစံအတိုင္း ပထမႏွစ္၊ ပထမ semester မွာ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းအေဖာ္ မရွိခဲ႔ပါဘူး။ မ်ားေသာအားျဖင္႔က ျမန္မာႏိုင္ငံကေန ၀င္ခြင္႔ေျဖလုိ႔ ေအာင္ၿပီး လာတက္ၾကတာဆိုေတာ႔ ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြအခ်င္းခ်င္း ဟိုမွာထဲက မ်က္မွန္းတန္းမိၿပီး သိေနၾကတဲ႔အတြက္ ကၽြန္မလို တစ္ေယာက္ထဲ မျဖစ္ခဲ႔ၾကဘူးထင္တယ္။ ကၽြန္မကုိယ္၌က လူအမ်ားႀကီးနဲ႔ ရုန္းစုရုန္းစု မေနတတ္တာလည္း ပါပါတယ္။ ဘာလို႔ဆို ဒီက ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြဟာ အတင္းတုတ္တဲ႔ေနရာမွာ (အရမ္း အရမ္းကို) နာမည္ႀကီးလို႔ပါ။:P

ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္မနဲ႔ ခင္လာတဲ႔အခါ တခ်ိဳ႕က လာေမးၾကတယ္။ ဘာလို႔ သနပ္ခါးလိမ္းၿပီး ေက်ာင္းတက္တာလဲ။ စတိုင္လ္လားတဲ႔။ တခ်ိဳ႕ကက်ေတာ႔လည္း သနပ္ခါးႀကီး မလိမ္းပါနဲ႔ မလွဘူးတဲ႔။ ပါးကြက္က မ်က္ႏွာကို ဖ်က္ေနတယ္တဲ႔။ ျမန္မာတစ္ေယာက္ သနပ္ခါးလိမ္းတာကို စတိုင္လ္လားလို႔ ေမးတာကိုေတာ႔ ဘာျပန္ေျဖရမွန္းမသိေအာင္ ခုခ်ိန္ထိ နားမလည္ေသးပါဘူး။ ကၽြန္မကို လွခ်င္လို႔ သနပ္ခါး လိမ္းတယ္ထင္ရင္ မွားသြားမွာေပါ႔။ ကၽြန္မက မိန္းကေလးျဖစ္ၿပီး လွခ်င္စိတ္မရွိပါဘူး။ (မယံုရင္ ပံုျပင္မွတ္။ :P) မလွေတာ႔မွာပဲ စိုးတယ္။

ကၽြန္မတို႔ႏွစ္မွာ ျမန္မာေက်ာင္းသားဦးေရ နည္းတယ္။ စီနီယာေတြကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ ေျပာရမယ္။ ကၽြန္မတို႔ Lecture ခန္းထဲမွာ ကၽြန္မအပါအ၀င္ ျမန္မာႏွစ္ေယာက္ပဲရွိၿပီး Tutorial ခန္းထဲမွာဆို ကၽြန္မ တစ္ေယာက္ထဲ ျမန္မာ။ က်န္တဲ႔ Module တူ ျမန္မာသူငယ္ခ်င္းေတြ အကုန္လံုးလည္း အဲဒီလိုပါပဲ။ ဒီေတာ႔ ေန႔စဥ္ ကၽြန္မ ပါးမွာ ေတြ႕ရတဲ႔အရာကို အတန္းထဲကလူေတြ စိတ္၀င္စားၾကတယ္။ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္လာေမးၾကတာ ရွင္းျပမႏိုင္တဲ႔အဆံုး ေက်ာင္းသားတိုင္း မယူမေနရျဖစ္တဲ႔ ဘာသာရပ္တခုမွာလုပ္ရမယ္႔ ပေရာ႔ဂ်က္ကို သနပ္ခါးဆိုတဲ႔ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ တတန္းလံုးကို ရွင္းျပမယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဆရာမကလည္း အရမ္းေကာင္းတဲ႔ အစီအစဥ္ပဲလို႔ေျပာတယ္။


ျမန္မာႏိုင္ငံကေက်ာင္းေတြမွာ ဘယ္တုန္းကမွ မလုပ္ခဲ႔ရတဲ႔ လူအမ်ားေရွ႕မွာ ထြက္ၿပီး စကားေျပာ၊ ရွင္းျပရတဲ႔ Presentation ဆိုတဲ႔ေန႔ကို ေရာက္လာပါၿပီ။ အဲဒီ Presentation လုပ္ရတဲ႔အခါ ျမန္မာေက်ာင္းသားတိုင္း အနည္းနဲ႔အမ်ား ေၾကာက္ဒူးတုန္၊ အသံတုန္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔အတြက္ ဘယ္တုန္းကမွ ခုလို အေလ႔အက်င္႔မရွိခဲ႔ဘဲကိုး။ အဲဒီေန႔က လူ ၂၀ ေက်ာ္သာရွိတဲ႔ Tutorial စာသင္ခ်ိန္မွာ ေျပာရတာေၾကာင္႔ အဆင္ေျပခဲ႔တယ္လို႔ ဆိုရမွာပဲ။ ကၽြန္မက သနပ္ခါးတံုးနဲ႔ ေက်ာက္ပ်ဥ္ကိုပါ အပင္ပန္းခံၿပီး ေက်ာင္းကို သယ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ႔ သူတို႔ေရွ႕မွာ သနပ္ခါးေသြးျပ၊ လက္ကိုလိမ္းျပၿပီး သနပ္ခါးရဲ့ေကာင္းေၾကာင္းေတြကို စေျပာပါတယ္။ ေဒၚခင္မ်ိဳးခ်စ္ အဂၤလိပ္လို ေရးသားတဲ႔ စာအုပ္ထဲက စကားလံုးေတြနဲ႔ အင္တာနက္ကရွာေတြ႕တာေတြကို အမ်ားဆံုး ယူသံုးျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ သနပ္ခါးလိမ္းထားတဲ႔ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးပံုေတြကို ပရိုဂ်က္တာနဲ႔ ျပတယ္။ ၿပီးေတာ႔ သနပ္ခါးတံုး ေသြးမလိမ္းခ်င္ရင္ သနပ္ခါးရည္လည္းရွိေၾကာင္း ေျပာရင္း သနပ္ခါးခဲေတြ၊ သနပ္ခါးရည္ဘူးေတြရဲ့ ဓာတ္ပံုေတြလည္း ျပျဖစ္တယ္။

ကၽြန္မ သနပ္ခါးအေၾကာင္း အမႊန္းတင္တာ ဘယ္ေလာက္မ်ားသြားလဲေတာ႔ မသိဘူး။ ကၽြန္မကို သနပ္ခါးဘူးေတြ မွာၾကတာ ၅ ေယာက္ထက္ မနည္းဘူးျဖစ္သြားတယ္။:D သူတို႔က ကၽြန္မေသြးထားတဲ႔ သနပ္ခါးကို ေမႊးၾကည့္၊ သနပ္ခါးတံုးကို နမ္းၾကည့္လုပ္ၾကပါတယ္။ သနပ္ခါးအေၾကာင္းကုိ ကၽြန္မေျပာခဲ႔တာေတာ႔ အင္မတန္ရိုးရွင္းတယ္။ Myanmar Traditional Make-Up ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အမ်ိဳးသမီး၊ အမ်ိဳးသား၊ ကေလး၊ လူႀကီး မေရြး ကၽြန္မတို႔ အသံုးျပဳၾကေၾကာင္းနဲ႔ လွဖို႔ဆိုတာထက္ အသားအေရကို ေအးျမေစလို၊ ေနေရာင္ျခည္ဒဏ္ကေန ကာကြယ္ေစလိုတာက အဓိက ျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြန္မ ေျပာတယ္။ ၿပီးေတာ႔ သနပ္ခါးအန႔ံေလးကလည္း သင္းသင္းေလးနဲ႔ စိတ္ကို ၾကည္လင္ေအးခ်မ္းေစတယ္လို႔ ကၽြန္မ ရွင္းျပတယ္။ သနပ္ခါးတံုးကို တျခားကရတာမဟုတ္ဘဲ သနပ္ခါးပင္လို႔ ကၽြန္မတို႔ေခၚတဲ႔ အနံ႔ေမႊးၿပီး အေပြးထူတဲ႔ သစ္ပင္တမ်ိဳးက ရေၾကာင္း၊ အဲဒီသစ္ပင္ကို ခုတ္ထစ္ပိုင္းလိုက္တဲ႔အခါ ခုလို သနပ္ခါးတံုးကိုရေၾကာင္းနဲ႔ မာေၾကာတဲ႔ေက်ာက္ျပားမွာ ေရနဲ႔ေသြးလိုက္တဲ႔အခါ အဲဒီသနပ္ခါးရည္ရေၾကာင္း ေျပာရင္းနဲ႔ တလက္စထဲ ေသြးျပရတာေပါ႔။ အစက သူတို႔က သနပ္ခါးကို အမႈန္႔လား၊ ခ်က္ရတာလား၊ ႀကိဳရတာလား၊ ျပဳတ္ရတာလားနဲ႔ အလြန္ပဲ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာေမးတတ္ၾကတယ္။ ၀က္ၿခံေပါက္တာကို ကာကြယ္ေပးသလို ေပ်ာက္ကင္းေစတယ္ဆိုတဲ႔အခ်က္က သူတို႔ကို ပိုစိတ္၀င္စားေစမယ္ထင္တယ္။ ဘာလို႔ဆို ဒီကလူေတြမ်က္ႏွာမွာ ၀က္ၿခံမရွိတဲ႔သူ ခပ္ရွားရွားရယ္။ (ကဲ႔ရဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး ဘုရား... ဟိုတခါလို ျဖစ္မွာစိုးလို႔...:D) မသိေသးသူမ်ား ေတြးခ်င္ရာေတြး၊ ေရးခ်င္ရာေရး (၃) မွာ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါရန္...

ေက်ာင္းၿပီးလို႔ အလုပ္၀င္တဲ႔အခါမွာေတာ႔ အလုပ္သြားခ်ိန္တိုင္း သနပ္ခါး မလိမ္းျဖစ္ေတာ႔ပါဘူး။ အခ်ိန္မရတာေၾကာင္႔ပါ။ ေစာေစာႏိုးတဲ႔ေန႔၊ အရမ္းပူတယ္လို႔ ခံစားရတဲ႔ေန႔၊ သနပ္ခါးလိမ္းခ်င္စိတ္ေပါက္လာတဲ႔ ေန႔ေတြမွာေတာ႔ သနပ္ခါးလိမ္းျဖစ္ပါတယ္။ လိမ္းတယ္ဆိုတာက ပါးကြက္ကြက္တာကို ေျပာတာပါ။ ပါးကြက္မကြက္ဘဲနဲ႔ မ်က္ႏွာမွာ သနပ္ခါးပြတ္တာေလာက္ကေတာ႔ ေန႔တိုင္း လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို သနပ္ခါး ပါးကြက္ကြက္တဲ႔ ပထမဆံုးေန႔မွာေတာ႔ ထံုးစံအတိုင္း ရွင္းျပရတာေပါ႔။ တခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ေျပာတယ္။ နင္တို႔ make-up ကလည္း မလွတဲ႔အျပင္ ရုပ္ေတာင္ဆိုးသြားေသးတဲ႔။ ဟီဟီ... အဲဒီေတာ႔လည္း ျပန္ေျပာတာေပါ႔။ ငါ လိမ္းတာ မေကာင္းလို႔ပါဟာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါႀကိဳက္တယ္၊ ငါတို႔လူမ်ိဳးေတြလည္း ႀကိဳက္ၾကတယ္။ ဒါ ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈတခုပဲလို႔၊ နင္တို႔ မေလးလူမ်ိဳး အမ်ိဳးသမီးေတြ ေခါင္းၿမီးၿခံဳသလိုေပါ႔။ နင္တုိ႔ကေတာ႔ သေဘာက်ရင္ က်ၾကမယ္။ ငါတို႔အတြက္ကေတာ႔ ဘာႀကီးေတြမွန္း မသိဘူးလို႔ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ေျပာၿပီး ထြက္ခဲ႔တယ္။ ဆိုင္၊ မဆိုင္ေတာ႔ မသိဘူး။ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိေတာ႔ ေျပာခ်င္ရာ ေျပာခဲ႔လိုက္တာ ေအးေရာ။

သနပ္ခါးႀကိဳက္ၿပီး အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔ မလိမ္းျဖစ္သူေတြ အတြက္ ကေလးသံုးပစၥည္းေတြ အမ်ားဆံုးထုတ္လုပ္တဲ႔ JohnSon's ကိုယ္တိုက္ဆပ္ျပာရည္ ဗူးအေရာင္ေလးက ခရမ္းေရာင္ေလးကို ၀ယ္သံုးၾကည့္ပါလို႔။ အဲဒီဆပ္ျပာရည္ရဲ့ အနံ႕က သနပ္ခါးနံ႔သင္းသင္းေလး။ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ေျပာလို႔ သံုးၾကည့္တာ အနံ႔ကေတာ႔ တကယ္႔ သနပ္ခါးအနံ႔ေလးပါပဲ။ သနပ္ခါးမလိမ္းဘဲနဲ႔ သနပ္ခါး လိမ္းထားသလို feel မ်ိဳးေလးရေစပါတယ္။ အဲဒီအနံ႔နဲ႔ lotion လည္း ရွိပါတယ္။ ဘူးအေရာင္ကလည္း ခရမ္းေရာင္ပါပဲ။ ေစ်းလည္း ခ်ိဳတယ္။

ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တဲ႔ သနပ္ခါးအေၾကာင္းကေတာ႔ ဒီေလာက္ပဲ ထင္တယ္။ မေရးခ်င္၊ ေရးခ်င္ ပ်င္းရိေလးတြဲစြာနဲ႔ ေရးထားတဲ႔ ဒီစာ ဖတ္မေကာင္းရင္ အျပစ္မေျပာနဲ႔ေနာ္။ :)


ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။

s0wha1

ဓာတ္ပံု မူပိုင္ --- ဂူဂယ္မွ ရွာေဖြေတြ႔ရွိေသာ ဓာတ္ပံုကို အသံုးျပဳထားျခင္းျဖစ္သည္။

Print this post