ျမန္မာျပည္က သံဃာေတာ္မ်ားနဲ႔ ျပည္သူလူထုေတြ ေနပူႀကီးထဲမွာ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ လမ္းေလွ်ာက္ခ်ီတက္ ဆႏၵျပၾကတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ၾကမလဲ မသိပါဘူး။ ကၽြန္မေတာ႔ ၃ရက္ဆက္တိုက္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက သြားလိုက္တာ။ ခုေတာ႔ ေနမေကာင္းခ်င္သလိုေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ။ ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ အစည္းအေ၀းဆိုလို႔ အလုပ္ကေနအျပန္ သြားလိုက္ေသးတယ္။ ဘာမွေတာ႔ မထူးပါဘူး။ ေသာၾကာေန႔က်ျပန္ေတာ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို အလုပ္ကေန တခါ တိုက္ရိုက္ သြားရျပန္လို႔ ပင္ပန္းတာတမ်ိဳး၊ စေနမနက္ အလုပ္ကို အေစာႀကီး ထသြားရတာနဲ႔ ညေနက်ေတာ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကို တေခါက္ထပ္သြားေတာ႔ လူက ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းေနပါၿပီ။ အခု ဒီတနဂၤေႏြကေတာ႔ ဆုေတာင္း၀တ္ျပဳပြဲကို ေန႔လည္ ၂ နာရီမွာ က်င္းပေတာ႔ ေနကပူပူနဲ႔ ပိုပင္ပန္းတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ျပည္တြင္းက ၀ိနည္းေတာ္အတိုင္း ဖိနပ္မစီး၊ ထီးမေဆာင္းဘဲ ခရီးရွည္ႀကီးကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ လမ္းေလွ်ာက္ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ၾကတဲ႔ သံဃာေတာ္ေတြေနရာမွာ၊ တျခား ျမန္မာျပည္သူေတြ ေနရာမွာ ၀င္စဥ္းစားၾကည့္တဲ႔အခါ ဒီေလာက္ေလး သြားရ လာရတာကို ပင္ပန္းေနတဲ႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ရွက္မိပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကအျပန္ ျမန္မာသံရံုးေရွ႕မွာ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းၿပီး ေမတၱာပို႔တဲ႔ အစီအစဥ္ကိုေတာ႔ မသြားျဖစ္ေတာ႔ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ သြားၾကတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဓာတ္ပံုေတြ ပို႔ေပးၾကလို႔ ကၽြန္မဘေလာ႔ဂ္မွာေတာ႔ တင္ျဖစ္ပါဦးမယ္။
ဒီေန႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ထူးျခားခ်က္ကေတာ႔ အမွ်ေ၀တဲ႔စာသားေတြျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ႔ အမွ်ေ၀အၿပီး အားလံုး ၁ မိနစ္တိတိ ၀မ္းနည္းျခင္းအထိမ္းအမွတ္နဲ႔ ၿငိမ္ေပးၾကပါတယ္။ အပ္က်သံ ၾကားရေလာက္ေအာင္ လူရာေပါင္းမ်ားစြာက ၿငိမ္သက္စြာ ဂါ၀ရျပဳေပးၾကပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ လက္ခုပ္တီးၿပီး တရားပြဲ ပထမအစီအစဥ္ကို ရုပ္သိမ္းပါတယ္။ ဒုတိယ တရားပြဲကို ညေန ၄ နာရီမွာ ထပ္လုပ္ပါတယ္။
ဒီေန႔ လာတဲ႔လူေတြကို သံဃာ႔အလံေတြ ရင္ဘတ္မွာ တပ္ဖို႔ ေ၀ငွျခင္း၊ သေဘာထားထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြ ေ၀ငွျခင္း (မနက္ျဖန္မွာ ကၽြန္မဘေလာ႔ဂ္မွာ တင္ေပးပါ႔မယ္)၊ လက္ပတ္အနီေတြကို ယာဘက္လက္ေကာက္၀တ္ ဒါမွမဟုတ္ လက္ေမာင္းမွာ ပတ္ဖို႔ ေ၀ငွျခင္းနဲ႔ ဖဲျပားအနီေရာင္ေတြကို ရင္ဘတ္မွာထိုးဖို႔ ေ၀ငွၾကပါတယ္။ ဖဲျပားအနီေရာင္နဲ႔ လက္ပတ္ေတြကို ေန႔တိုင္း ရံုးသြားရံုးျပန္ တပ္ၾကဖို႔ နႈိးေဆာ္ထားပါတယ္။
s0wha1
Print this post
0 comments:
Post a Comment