အနာဂတ္မရွိတဲ႔ ေကာင္းကင္

အဲသည္ေန႔က ေကာင္းကင္ျပင္သည္ ကဗ်ာဆန္စြာ လွပမေနခဲ႔ပါ။ ပ်င္းရိၿငီးေငြ႕ဖြယ္ေကာင္းေသာ သာမန္ ေက်ာင္းဖြင္႔ရက္ေလး တစ္ရက္သာျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။


ထို႔ထက္ပို၍ ေျပာရလွ်င္ ၁၀တန္းဆိုတာ ေက်ာင္းမွာ အခ်ိန္ျဖဳန္းေနတာထက္ ကိုယ္႔အိမ္မွာကိုယ္ ဆရာ၊ ဆရာမ၊ Guide ေတြႏွင္႔ သင္ယူက်က္မွတ္ေနမွ အက်ိဳးရွိတာဟု ယူဆထားေသာ အစ္မအႀကီးဆံုး၏ အစီအမံျဖင္႔ စည္းကမ္း အေတာ္အတန္ႀကီးသည့္ေက်ာင္းမွ တပတ္တြင္ ၂ ရက္၊ ၃ရက္မွ် တက္ရံုႏွင္႔ အဆင္ေျပေစႏိုင္ေသာ အိမ္နားက ေက်ာင္းသို႔ စာသင္ခ်ိန္ႏွစ္၀က္၌ ေျပာင္းေရႊ႕တက္ေရာက္ခဲ႔ေသာ ပထမဆံုးေန႔ေလး တေန႔သာျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။

သူ႔ကို ယခုတႀကိမ္မွ ေတြ႕ျမင္ဖူးျခင္း မဟုတ္တာေတာ႔ ေသခ်ာပါသည္။ ညေနတိုင္း ကၽြန္မနားေထာင္ဖို႔ သီခ်င္းေခြသစ္တစ္ေခြျဖင္႔ ေရာက္လာေနက် ကၽြန္မ၏ ဟိုလိုလို၊ ဒီလိုလို သူငယ္ခ်င္းႏွင္႔အတူ သူသည္ အၿမဲလို လိုက္ပါလာတတ္သည္။ ထိုသူငယ္ခ်င္းႏွင္႔ သူသည္ အလြန္ခ်စ္ၾကေသာ သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္ေၾကာင္း သိထားရံုက လြဲၿပီး ကၽြန္မ သူ႔ကို ေသခ်ာမသိပါ။

ေအးေအးသက္သာေနလိုၿပီး သူငယ္ခ်င္းသစ္ မလိုအပ္ေသာ ကၽြန္မႏွင္႔ သူငယ္ခ်င္းမေလးတစ္ေယာက္တို႔သည္ အတန္း၏ ျပတင္းေပါက္နားက ေနာက္ဆံုးခံုကို ေရြးခ်ယ္လိုက္ျခင္းသည္ သူႏွင္႔ကၽြန္မ၏ မၿပီးျပတ္ႏိုင္ေသာ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ရဲ့ နိဒါန္းျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ စာသင္ခန္း၏ ၀င္ေပါက္ထြက္ေပါက္ တံခါးနားရွိ ေနာက္ဆံုးခံုတြင္ ထိုင္ေနတတ္ေသာသူ႔ကို ကၽြန္မ၏ သူငယ္ခ်င္းမေလးအား အကာအကြယ္ယူလ်က္ ေငးေမာရျခင္းသည္ ကၽြန္မဘ၀တြင္ ရင္ခုုန္စရာအေကာင္းဆံုး အခ်ိန္မ်ားသာ ျဖစ္ခဲ႔သည္။ ကိုယ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးရသူ တစ္ေယာက္ကို ထိုသူမသိေအာင္ ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္ၾကည့္၍ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ခံစားခ်က္ကို ကိုယ္တိုင္ႀကံဳဖူးမွ သိနားလည္ႏိုင္ပါလိမ္႔မည္။

မထူမပါး မ်က္ခံုးေမႊးမ်ားေအာက္မွ မ်က္လံုးေတာက္ေတာက္ေလးမ်ားကို လည္းေကာင္း၊ မတိုမရွည္ ႏွာတံေပၚေပၚေလးကိုလည္းေကာင္း၊ ကႀကီးပံုသ႑န္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုလည္းေကာင္း သူကိုယ္တိုင္ မရိပ္မိေအာင္ ၾကည့္ေနရတဲ႔ ထိုတဒဂၤေလးသည္ ကၽြန္မအတြက္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈမ်ားစြာႏွင္႔ ျပည့္ေနေသာ စြန္႔စားခန္းႀကီးတရပ္ ျဖစ္ခဲ႔သည္။ ထုိ႔ျပင္ အဲသည္အခ်ိန္ထဲက သူ႔ကို စခ်စ္သြားခဲ႔တယ္ဆိုတာ အံ့ဩစြာႏွင္႔ ကၽြန္မ ၀န္ခံပါမည္။

အဲသည္ကာလက (ကၽြန္မကို ေတြ႔ျမင္သြားမွာ အလြန္ စိုးရိမ္ခဲ႔မိေသာ္လည္း) ထိုေက်ာင္း၊ ထိုအခန္းထဲ၌ ကၽြန္မ ရွိေနခဲ႔ေၾကာင္း သူလံုး၀ မသိရွိခဲ႔ေပ။ ေနာင္တခ်ိန္တြင္ ကၽြန္မ၏ စြန္႔စားခန္းအေၾကာင္းကို ျပန္လည္ေျပာျပသည့္အခါ သူသည္ မ်က္လံုးအ၀ိုင္းသား၊ ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင္႔ မယံုၾကည္သလို နားေထာင္ေနခဲ႔ပါသည္။ သူသိထားခဲ႔သည္က ကၽြန္မသည္ အိမ္ႏွင္႔ အနည္းငယ္ကြာေ၀းေသာ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းတြင္ ရွိေနလိမ္႔မည္ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ တကယ္ေတာ႔လည္း ကၽြန္မတို႔ ႏွစ္ေယာက္သည္ တိုက္ဆိုင္စြာ ဆံုစည္းခဲ႔ၾကျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ သူက မႏၱေလး၌ ေက်ာင္းအိပ္၊ ေက်ာင္းစားျဖင္႔ ႏွစ္လခန္႔ ေက်ာင္းသြားေနၿပီးေနာက္ အိမ္ကို လြမ္း၍ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင္႔ ႏွစ္၀က္ေလာက္ေနမွ ရန္ကုန္ရွိ သူ႔မူရင္း ေက်ာင္းသို႔ ျပန္လာတက္ခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုေန႔က ရပ္ကြက္ထဲရွိ ေက်ာင္းသို႔ သူ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းေန႔ ျဖစ္သကဲ႔သို႔ ကၽြန္မအတြက္လည္း အဲသည္ေက်ာင္း၌ ပထမဆံုး တက္ရေသာေန႔ေလး ျဖစ္ခဲ႔သည္။ သူ႔ရဲ့ခံုမွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္မေနတတ္ေသာ၊ မုန္႔ေစ်းတန္းဘက္ မၾကာမၾကာသြားတတ္ေသာ၊ အခန္းေပါက္၀တြင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင္႔ မတ္တပ္ရပ္လ်က္ တြန္းထိုးေနာက္ေျပာင္ေနတတ္ေသာ၊ အတန္းတြင္း၊ အတန္းျပင္က မိန္းကေလးေတြကို စိတ္၀င္တစား လိုက္မၾကည့္တတ္ေသာ သူသည္ ထိုစာသင္ခန္းထဲ၌ ကၽြန္မရွိေနခဲ႔ျခင္းကို မသိခဲ႔တာ အံ့ဩစရာေတာ႔ မဟုတ္ခဲ႔ပါ။

.....
..... ..... .....
..... ..... ..... ..... .....

ကၽြန္မႏွင္႔သူသည္ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္မဲ႔ ခ်စ္ျခင္းျဖင္႔ ခ်စ္ခဲ႔ၾကသည္။ ထို႔ျပင္ ကၽြန္မတို႔၏ ခ်စ္ျခင္းတြင္ အယူ၀ါဒ ျခားနားမႈေတြ မပါ၀င္ခဲ႔ပါ။ ထို႔ေၾကာင္႔ အေျပာႏွင္႔အလုပ္ တူညီဖို႔ မလိုအပ္ပါ။ သို႔ေသာ္ လွပေသာ ဇာတ္သိမ္းေလးျဖစ္ဖို႔ေတာ႔ လိုအပ္မည္။ ကၽြန္မတို႔သည္ တစ္ေယာက္ႏွင္႔တစ္ေယာက္ ရစ္ပတ္မထားေသာ ခ်စ္ျခင္းသက္သက္ျဖင္႔သာ ခ်စ္ခဲ႔ၾကတာ ေသခ်ာပါသည္။


တခါ တခါ ဘ၀ဆိုတာ စိတ္ကူးယဥ္စရာ မေကာင္းပါ။

အဆံုးသတ္ကို ႀကိဳတင္သိျမင္ေနလ်က္၊ ရပ္နားသင္႔မွန္းသိေနလ်က္ သူေရာ၊ ကၽြန္မပါ ဒီဇာတ္လမ္းကို ဆက္လက္ ဖန္တီးခဲ႔ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ အေတြးအိပ္မက္၌ စိတ္ကူးမ်ားစြာျဖင္႔ ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းဖို႔ ရည္စူးခဲ႔ၾကဖူးသည္။ အိပ္မက္ဆိုတာ တခ်ိန္မွာ ႏိုးထရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း မသိခင္တုန္းက ျဖစ္ပါသည္။ လုပ္သင္႔တာႏွင္႔ လုပ္ခ်င္တာကို အၿမဲ ေရြးခ်ယ္ေနရျခင္းသည္ ဘ၀ဟု နားမလည္ခင္တုန္းက ျဖစ္ပါသည္။

သူသည္ ကၽြန္မဘ၀ထဲသို႔ တိုး၀င္လာဖို႔ ဘယ္ေသာအခါမွ ႀကိဳးစာမည္မဟုတ္ေၾကာင္း ကၽြန္မ နားလည္လက္ခံထားသည္။ ထို႔အတူ ကၽြန္မသည္လည္း သူ႔ရဲ့ အနာဂတ္ေတြကို ပိုင္ဆိုင္ဖို႔ ဘယ္ေသာအခါမွ အားထုတ္လိမ္႔မည္ မဟုတ္ပါ။ ဘာ႔ေၾကာင္႔လဲဆိုေတာ႔ ကၽြန္မႏွင္႔သူသည္ အလြန္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ႔ၾကေသာေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ေသာ္ သူႏွင္႔ကၽြန္မသည္ အနာဂတ္မဲ႔ေသာ ေကာင္းကင္ေတြအျဖစ္ အစဥ္အၿမဲ တည္ရွိေနပါလိမ္႔မည္။

ေနာက္ၿပီး ကၽြန္မ သူ႔ကို အလြန္ခ်စ္ပါသည္။


ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။

s0wha1
(၂၁ ရက္၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂၀၀၇)

ဓာတ္ပံု မူပိုင္ --- ဂူဂယ္မွ ရွာေဖြေတြ႔ရွိေသာ ဓာတ္ပံုကို အသံုးျပဳထားျခင္းျဖစ္သည္။

Print this post