ကၽြန္မ ဖတ္ျဖစ္တဲ႔ စာအုပ္ေတြကေတာ႔ ကၽြန္မအေမရဲ့ ကိုယ္ပိုင္စာအုပ္ေတြပါပဲ။ ရန္ကုန္အိမ္မွာလည္း စာအုပ္ခန္းထားရေလာက္ေအာင္ စာအုပ္ေတြမ်ားသလို၊ အခု ဒီအိမ္မွာလည္း စတိုခန္း အျပည့္နီးပါး စာအုပ္ေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲကမွ ကၽြန္မလတ္တေလာ ဖတ္လို႔ ၿပီးတာေတြကို ေရးထားတာပါ။ ေနာက္ပိုင္း အားရင္ေတာ႔ အရင္ဖတ္ၿပီးတဲ႔ စာအုပ္ေဟာင္းေတြရွာၿပီး တင္ပါဦးမယ္။ ကၽြန္မက ဘာသာျပန္နဲ႔ အတၳဳပၸတၱိေတြ ဖတ္ရတာကို ပိုသေဘာက်တယ္။
ရန္ကုန္အိမ္မွာတုန္းက ဧည့္ခန္းမွာ စာအုပ္စင္အလွေလးလုပ္ၿပီး အေမ႔စာအုပ္တခ်ိဳ႕ကို စီတင္ထားတာ ဆြမ္းခံၾကြတဲ႔ဘုန္းဘုန္းေတြ၊ ကၽြန္မတို႔ကို စာလာသင္တဲ႔ ဆရာေတြ စာအုပ္တခ်ိဳ႕ကို ငွားၾကတာ ႀကံဳဖူးပါတယ္။ ျပန္ရတာလည္း ရွိ၊ မရတာလည္း ရွိေပါ႔။ အဲဒီလို စာအုပ္ငွားတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဟာသေလးတခု ကၽြန္မ ဖတ္ဖူးတယ္။ ရွားပါးစာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္စံုလင္စြာရွိတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ဆီမွာ သူ႔မိတ္ေဆြက စာအုပ္တခ်ိဳ႕ ငွားဖို႔ေျပာေတာ႔ သူက ျပန္ေျပာတယ္။ "မင္းက ငါ႔ကို ငတံုးမ်ား မွတ္ေနလားတဲ႔။ ဒီစာအုပ္ေတြက အဲဒီလို ငတံုးေတြဆီက ရတာေလ"တဲ႔။ ဖတ္ၿပီး ၿပံဳးမိသလို၊ သေဘာလည္း က်မိတယ္။ တကယ္က်ေတာ႔ တန္ဖိုးရွိတဲ႔ ကိုယ္႔စာအုပ္ေတြကို သူမ်ား မငွားတာ အေကာင္းဆံုးပဲလို႔။;))
******* ***** *** ***** *******
ဆရာသိန္းေဖျမင္႔စာေတြကို "အေရွ႕က ေန၀န္းထြက္သည့္ပမာ" ၿပီးရင္ ဒီတအုပ္ထဲပဲ ဖတ္ဖူးေသးတယ္ ထင္တာပဲ။ ဆရာက အခ်စ္၀တၳဳ အေရးေကာင္းတယ္လို႔ေတာ႔ ၾကားဖူးပါတယ္။
ဆရာခ်စ္ဦးညိဳရဲ့ "မင္းသား ဇနီး၊ မင္းသမီး ေယာက္်ား" ဆိုတဲ႔ ၀တၳဳတိုေတြကေတာ႔ မင္းသား၊ မင္းသမီးေတြရဲ့ အိမ္ေထာင္ဘက္ေတြနဲ႔ ဇာတ္လမ္းအဖံုဖံုေပါ႔။ ဖတ္လို႔ေကာင္းပါတယ္။
ဆရာ မန္းတင္ရဲ့ "ၿမိဳ႕ပိုင္ေမာင္ၿပံဳးခ်ိဳ"ကိုေတာ႔ ကၽြန္မဘေလာ႔ဂ္မွာ ဟိုတေလာက အဲဒီစာအုပ္ထဲမွ ၀ါးရင္းတုတ္ ဆိုတဲ႔ ၀တၳဳတိုေလး တင္ဖူးခဲ႔လို႔ သိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ကိုေပါ ကြန္မန္႔အရွည္ႀကီး ေရးေစခဲ႔တဲ႔ ပို႔စ္ပါပဲ။ :P
"ကမၻာေက်ာ္သူတို႔ရဲ့ ျဖစ္ရပ္မ်ား"ကေတာ႔ စာအုပ္ပါးပါးေလးပါ။ စပ္စုတတ္တဲ႔ ကၽြန္မတို႔သားအမိကေတာ႔ စိတ္၀င္တစား ဖတ္တာပါပဲ။
"စံုေထာက္ဦးစံရွားေပါင္းခ်ဳပ္"ကေတာ႔ ခုမွ ဖတ္ေနတုန္း။
ဆရာေမာင္ခိုင္မာရဲ့ "ရွင္မေရ..." ကဗ်ာရွည္ကလည္း ဖတ္လက္စပဲ ရွိပါေသးတယ္။ နားနားၿပီး ဖတ္ေနတဲ႔သေဘာေပါ႔။ ဒီစာအုပ္ အိမ္မွာရွိတာေတာ႔ ၾကာပါၿပီ။
ရွိတ္စပီးယားရဲ့ "သံေခါင္းစြပ္မင္းသား"ကို ဖတ္ၿပီး တညလံုး အိပ္မေပ်ာ္ဘူး ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္။ မင္းသားေလးကို သနားလို႔ပါ။ အျမႊာေမြးျဖစ္ေပမယ္႔ ကံၾကမၼာမတူတဲ႔ မင္းသား ႏွစ္ပါး၊ အႀကီးကေတာ႔ ျပင္သစ္ဘုရင္ျဖစ္ၿပီး အငယ္ကေတာ႔ သူဟာ ဘုရင္႔သားဆိုတာ သိတဲ႔ေန႔မွာပဲ လူမသိသူမသိနဲ႔၊ နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားတဲ႔ေထာင္ႀကီးထဲမွာ တသက္လံုးေနရတာ။ ေနာက္ေတာ႔ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းမွာ သံေခါင္းစြပ္ၿပီး ေသဆံုးသည္အထိ ေနရတာ။ တိုင္းျပည္အတြက္ဆိုၿပီး အေဖေတြ၊ အကိုေတြ ရက္စက္ၾကပံုက ဆိုးလွတယ္။ စိတ္ကူးယဥ္၀တၳဳဆိုေပမယ္႔ ကၽြန္မကေတာ႔ အဲဒီ၀တၳဳအေၾကာင္း ေတြးေတြးၿပီး မအိပ္ႏိုင္၊ မစားႏိုင္ကို ျဖစ္တာပဲ။ စာအုပ္အဖံုးပံုကေတာ႔ ရွာေတြ႔မွပဲ တင္ေပးေတာ႔မယ္။ မူရင္း ၀တၳဳနာမည္လည္း မမွတ္မိဘူး။ ဘာသာျပန္သူေရာေပါ႔။ :D
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ
s0wha1
6 comments:
မဆုိး၀ွပ္ ကင္မရာက ဖလက္ရွ္ အရမ္းအားေကာင္းတာဘဲ။ း-)
အားရား... ကိုေပါရာ၊ ဖလက္ခ်္ မထည့္ေတာ႔လည္း မည္းေနလို႔၊ အလင္းေရာင္ေအာက္ သြားရိုက္ဖို႔ကလည္း ပ်င္းတာနဲ႔ ျဖစ္သလို ရိုက္ထားတာဆိုေတာ႔ ဒီေလာက္ပဲ ရွိတာေပါ႔။ ဟီးးး
စာအုပ္ေတြျမင္ရင္ စိတ္၀င္စားတယ္မမေရ :)
:) ဟုတ္ပါ႔။ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ႔ ဖတ္မကုန္ျဖစ္ေနတယ္။
စာအုပ္ေတြကိုျမင္ရုံသာ ျမင္ရမဲ့အစား E-library တခုခုမွာမ်ား တင္ေပးနိုင္ရင္ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းမယ္ေနာ္။
ေရးတဲ့သူ၊ ၀ယ္ထားတဲ့သူ၊ ဖတ္ရမဲ့သူ အားလုံး ေတာ္ေတာ္ အက်ဳိးရိွမွာပဲ။ဖတ္ခ်င္လိုက္တာ ။ အထူးသျဖင့္ - ရွင္မေရ- ကဗ်ာေတြပဲ။ ေခတ္ကာလတခုကို ထင္ဟပ္သေရာ္ထားတဲ့ လက္ရာမြန္ေလ။
ေဒါက္တာေနဦး
ေခတၱ အာဖရိကတိုက္
ေဒါက္တာေနဦးရွင္... ကၽြန္မဖတ္သမွ် စာအုပ္ေတြ ျပန္မွ်ေ၀ဖို႔ေတာ႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ စာေရးခ်ိန္ မရွိလို႔ ကၽြန္မဘေလာ႔ဂ္ေလးေတာင္ ဆန္႔ငင္၊ ဆန္႔ငင္ျဖစ္ေနတာဆိုေတာ႔... အဲဒီစာအုပ္ေတြ စကန္ဖတ္ဖို႔၊ ကူးေရးဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ မလြယ္တဲ႔ ကိစၥပါ။ ဒီလို မွ်ေ၀ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ေပးၾကတဲ႔ လူေတြကိုေတာ႔ ကၽြန္မ ေလးစားပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ျမန္မာစာအုပ္ေတြကို ဒီဆိုဒ္မွာ သြားဖတ္လို႔ရပါတယ္။ http://shweone.wordpress.com/ ။ ေက်းဇူး။
Post a Comment