ေသေသာ္မွတည့္ ေဩာ္...ေကာင္း၏

တေန႔က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ဒီမွာ ေက်ာင္းလာတက္ဖို႔ ေရာက္လာတယ္။ ေလဆိပ္က ထြက္လာလာခ်င္း အားတက္သေရာ ေမးလိုက္တာက "ဟဲ႔...ငါတို႔ နိုင္မွာမလားဟင္" တဲ႔။ ကၽြန္မတို႔လည္း သူ႔ကို ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ ျပန္ၾကည့္မိတယ္။ သူက တခါ ထပ္ေျပာတယ္။ "ငါတို႔ နိုင္မွာမလား" တဲ႔။ ေနာက္ေတာ႔ ကၽြန္မရဲ့ မအီမသာ မ်က္နွာကို ၾကည့္ၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ အားေပးသလို ေျပာတယ္။ "ငါေတာ႔ ဒီတခါ ငါတို႔ နိုင္မယ္လို႔ ထင္တယ္တဲ႔"။ ကၽြန္မ ညီမကေတာ႔ ရယ္ၿပီး လွမ္းေျပာလိုက္တယ္။ "ရန္ကုန္က လာတဲ႔ နင္က အျပင္မွာေနတဲ႔ ငါတို႔ကို လာျပန္ေမးေနတယ္" လို႔။

သူက သူ႔အေတြ႕အႀကံဳ တခ်ိဳ႕ျပန္ေျပာျပတယ္။ သူေျပာျပတာေတြက အင္တာနက္ သတင္းေတြမွာ ဖတ္ၿပီးသားေတြပါပဲ။ စစခ်င္း အၾကမ္းဖက္တဲ႔ ေတာ္သလင္းလျပည့္ေန႔မွာ မနက္ပိုင္းက ေနပူၿပီး ညေနပိုင္း မိုးမရြာဘဲ မိုးေလးအံု႕ေနခ်ိန္မွာ မိုးၿခိမ္းတဲ႔အေၾကာင္းေပါ႔။ မိုးႀကိဳးပစ္တာက သာမန္နဲ႔ မတူဘဲ လွ်ပ္စီးလက္ေနခ်ိန္ လွ်ပ္စီးေၾကာင္း တေလွ်ာက္ တဖ်စ္ဖ်စ္နဲ႔ အသံျမည္တဲ႔အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပတယ္။ ၿပီးေတာ႔ မ်က္ရည္ယို မီးခိုးေငြ႕ေတြ ဘယ္လို ထိေၾကာင္း၊ ဘာညာေပါ႔။

ေနာက္ေတာ႔ ကၽြန္မအစ္မကို သူကေျပာတယ္။ "မႀကီးေရ... အခု ရန္ကုန္က ညေနပိုင္းေလာက္ဆို မိုးေလး တဖြဲဖြဲက်၊ မီးေတြက ပ်က္၊ တရပ္ကြက္လံုးေမွာင္မည္းၿပီး လူေတြကလည္း အျပင္မထြက္ဘဲ တိတ္ဆိတ္ေနတာမွ တကယ္႔ ဇနပုဒ္ပါပဲ"တဲ႔။ အင္း...

*** *** ***

ခုရက္ပိုင္း ၾကားရ၊ ျမင္ရ၊ ေတြ႕ရတာေတြကလည္း သက္ျပင္းအခါခါခ်၊ စိတ္အဆင္းရဲႀကီး ဆင္းရဲလို႔ အလုပ္လုပ္ရတာလည္း စိတ္မပါ၊ အိပ္လို႔လည္း မေပ်ာ္၊ ထမင္းစားလို႔လည္း မေျဖာင္႔။ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲလားဆိုေတာ႔လည္း မဟုတ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ေနၾကတာ။ တစ္ေယာက္ထဲေနရင္း အလိုလို စိတ္တိုေနမိၿပီး ဘယ္သူ႔ကိုမွ စကားေကာင္းေကာင္းေျပာမရ။ ေဩာ္... ဘယ္ဘ၀၀႗္ေၾကြးပါလိမ္႔လို႔လည္း တခါတခါ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ေတြးမိတယ္။ ေကာင္းေကာင္းေန၊ ေကာင္းေကာင္းစားေနရတာေတာင္မွ စိတ္မခ်မ္းသာတဲ႔အျဖစ္။ ကိုယ္က သက္ေတာင္႔သက္သာ အိပ္ေနခ်ိန္မွာ ဘယ္သူေတြမ်ား အိပ္မေပ်ာ္ျဖစ္ေနၾကမလဲ၊ မအိပ္နိုင္ေအာင္ အနွိပ္အစက္ အထုေထာင္းခံေနရမလဲ၊ ေသေျပးရွင္ေျပး ေျပးေနရမလဲ... လဲေပါင္းမ်ားစြာ... ကိုယ္ကေတာ႔ စားခ်င္တာစားေနခ်ိန္မွာ ဘယ္သူေတြမ်ား ၀၀လင္လင္မွ စားရပါ႔မလား၊ ေန႔လည္ ၁၂ မေက်ာ္ခင္မွ စားရပါ႔မလား... လားေပါင္းမ်ားစြာ...

ေဩာ္...ဘ၀၀႗္ေၾကြးမ်ားေတာ႔ လူက လြတ္ေျမာက္လာတာေတာင္ စိတ္က မလြတ္ေျမာက္ေသး။

ဘုရားသုဥ္း တရားသုဥ္း သံဃာသုဥ္း
ၿမိဳ႕သုဥ္း သုည သုဥ္းသံုး၀တြင္
သုဥ္းရျပန္လစ္ သုညေခတ္၀ယ္
ျဖစ္လာရေပ တုိ႔တေတြသည္
ေသေသာ္မွတည့္ ေဩာ္...ေကာင္း၏။

***

အရိုးေတြ ေတာင္လိုပံုေနမွ
ျမန္မာျပည္
အာဏာရွင္ လက္ေအာက္မွ လြတ္မယ္ဆိုရင္
ဦးဇင္းတို႔ သံဃာေတြရဲ့ အရိုးေတြဟာ
ေအာက္ဆံုးက ရွိေနမယ္။

ျပည္သူမ်ားရဲ့ သံဃာ
***
"လူအခ်င္းခ်င္း ႏွိပ္စက္ျခင္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ။
တို႔ေမတၱာစြမ္း ကမၻာလႊမ္း ေအးခ်မ္းၾကပါေစ။"

မ်က္ရည္ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ က်ေနသူေတြကလည္း မ်ားစြာ...

ျမန္မာ႔သမိုင္းမွာ ဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ႔ဘူးတဲ႔ လုပ္ရပ္...

ေသေသာမွတည့္ ေဩာ္...ေကာင္း၏။

s0wha1

Print this post