Saturday, December 13, 2008

အသက္ေလးရယ္တဲ႔ ရွည္ေစလို



ဒီဇင္ဘာလ၀က္ေတာင္က်ိဳးၿပီ။ ကၽြန္မကျဖင္႔ ပို႔စ္ ၂ ခုပဲ တင္ႏိုင္ေသးတယ္။ ဒီရက္ပိုင္း ဘာေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနမွန္းကို မသိပါဘူး။ အလုပ္မွာကလည္း ၀က္ဘ္တခုခုဖြင္႔ရင္ ဆန္႔ငင္၊ ဆန္႔ငင္နဲ႔ ျဖစ္ေနေတာ႔ ဘာမွကို မဖြင္႔ျဖစ္တာ။ သူ႔အင္တာနက္ကလည္း ေဒါင္းလုတ္လုပ္ရင္သာ ျမန္တယ္။ ၀က္ဘ္ေတြ ဖြင္႔ရင္ေတာ႔ ကမၻာ႔စိတ္အရွည္ဆံုးဆုကို ရႏိုင္တယ္ဆိုေတာ႔လည္း စေန၊ တနဂၤေႏြမွ အင္တာနက္ ေကာင္းေကာင္း သံုးရတဲ႔ဘ၀ ျဖစ္ေနၿပီ။ အဲဒါေၾကာင္႔ ဘယ္ဘေလာ႔ဂ္မွ ေကာင္းေကာင္း မေရာက္သလို၊ (blog ေတြက) ဘာစာမွလည္း မဖတ္ျဖစ္ဘူး။ ဒါနဲ႔ အလုပ္မွာ ဂိမ္းပဲ ထိုင္ကစားေနေတာ႔တယ္။ ေအးေရာ။ :P

ဂိမ္းက ကေလးဂိမ္းေလးပါ။ အိမ္ကိုလာလည္တဲ႔ မေလးတရုတ္ ကေလးေလး ကစားတာျမင္မွ လိုက္ကစားၾကည့္တာ။ တအိမ္လံုးလည္း အဲဒီဂိမ္း၀က္ဘ္ဆိုဒ္ကို ေရာက္ကုန္ၾကတာပဲ။ ကေလးဂိမ္း လြယ္လြယ္ေလးေတြ ကစားခ်င္သူမ်ား www.y8.com နဲ႔ www.y3.com မွာ သြားၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။

ကၽြန္မ ဘေလာ႔ဂ္အသက္ေလး ရွည္ေစလိုလို႔ ဘယ္လို အခက္အခဲရွိရွိ အလုပ္ထဲမွာ စာရေအာင္ေရးမယ္ ႀကံပါေသးတယ္။ ဒါေပမဲ႔လည္း ျမန္မာေဖာင္႔ မရွိလို႔ ေဇာ္ဂ်ီကြန္ဗက္တာမွာ သြားေရးရတာနဲ႔၊ ၀က္ဘ္ေပ႕ခ်္တခုေလာက္ဖြင္႔လိုက္ရင္ ဟန္းဟန္းသြားတာကို ေစာင္႔ေနရတာနဲ႔ပဲ စာေရးခ်င္စိတ္လည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ကုန္ခမ္းသြားတာ အမွန္။ ေရးခ်င္တာေတြကေတာ႔ အမ်ားႀကီး။ စိတ္ကူးထဲမွာပဲ စဥ္းစားၿပီးေရးေနလို႔၊ တကယ္ေရးၿပီးၿပီအထင္နဲ႔ ေရးလို႔မရေတာ႔တာေတြလည္း ပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ဘေလာ႔ဂ္ေလးလည္း ဖုတ္လိႈက္ဖုတ္လႈိက္ ျဖစ္ေနရွာေပါ႔။


ဖတ္မိသမွ် စာအခ်ိဳ႕ (၃) ဆိုတဲ႔ ပို႔စ္မွာ ကြန္မန္႔တခုက "စာအုပ္ေတြကို ျမင္သာျမင္ရမယ္႔အစား ေရးသူ၊ ဖတ္သူ၊ ၀ယ္သူ အက်ိဳးရွိေအာင္ E-library တခုခုမွာ တင္ေပးႏိုင္ရင္ ေကာင္းမယ္"လို႔ ဆိုပါတယ္။ တကယ္က ေျပာေတာ႔သာ လြယ္တာ။ အဲဒီစာအုပ္ေတြအကုန္ ဒိုင္ခံ စကန္ဖတ္၊ upload လုပ္ဆိုတာ မလြယ္တဲ႔ကိစၥႀကီးပဲ။ ပို႔စ္ရိုက္တင္ဖို႔ဆို ပိုေတာင္ဆိုးေသး။ တပုဒ္ခ်င္း နည္းနည္းစီေရးတင္ရရင္ေတာ႔ ေတာ္ေသးတာေပါ႔ေလ။ ဒါလည္း ေရရွည္ အဆင္မေျပႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ႔ အဲလို စာအုပ္ေတြ မွ်ေ၀ေပးေနတဲ႔သူေတြကိုလည္း အမ်ားႀကီး ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ သူတို႔ကို ေက်းဇူးလည္း တင္တယ္၊ ေလးလည္း ေလးစားတယ္။ တကယ္ လုပ္ေပးႏိုင္လို႔ပါ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေမာင္ေလးထူးျမတ္ေပးလို႔ ကၽြန္မသိရတဲ႔
အြန္လိုင္းျမန္မာစာအုပ္ဆိုဒ္ေလးမွာ ေဒါင္းလုတ္ေတြလုပ္ၿပီး စာေတြ ဖတ္လို႔ရေနတယ္။ ကၽြန္မအေနနဲ႔ကေတာ႔ ဖတ္ခ်င္သူမ်ားကို တဆင္႔လမ္းညႊန္ရံုပဲ တတ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီဆိုဒ္မွာ စာအုပ္ေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္လို႔။ http://shweone.wordpress.com/

ဖတ္မိသမွ် စာအခ်ိဳ႕ကို ပို႔စ္လုပ္ေရးေနတာက ကၽြန္မ ဖတ္ျဖစ္တဲ႔ စာအုပ္ေလးေတြ အမွတ္တရအျဖစ္ ကၽြန္မ ဘေလာ႔ဂ္မွာ ရွိခ်င္လို႔ပါ။ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္မ သေဘာက်တဲ႔ စာသားေလးေတြ ကူးတင္ထားခ်င္တာေရာေပါ႔။ ဘေလာ႔ဂ္မေရးခင္ထဲက ကၽြန္မမွာ အဲဒီအက်င္႔ရွိတယ္။ ကၽြန္မ သေဘာက်တဲ႔ စာေရးဆရာေတြရဲ့ ဖတ္ၿပီးသမွ် စာအုပ္ေတြ ခ်ေရးထားတာမ်ိဳး၊ သူတို႔ ဘာစာအုပ္ေတြထြက္ၿပီ ငါ ဘယ္ႏွစ္အုပ္ဖတ္ၿပီးၿပီဆိုတာမ်ိဳး အမွတ္ေတြ ျခစ္ၿပီး မွတ္သားထားတာမ်ိဳး၊ ကိုယ္သေဘာက်တဲ႔ စာသား၊ စာပိုဒ္ေတြ ကူးယူထားတာမ်ိဳး လုပ္ေလ႔ရွိပါတယ္။ ခုလည္း အဲလို စာအုပ္ထဲမွာ မွတ္သားထားသလို ဘေလာ႔ဂ္မွာ မွတ္ထားတဲ႔ ပံုစံပါပဲဆိုတာေလး စကားမစပ္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အားလံုးပဲ ေက်းဇူးပါ။

ကၽြန္မ ဘေေလာ႔ဂ္ေလး ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အသက္ရွည္ေစေၾကာင္း ဒီတနဂၤေႏြမွာ တပတ္စာ စာေတြ ႀကိဳေရးထားမယ္လို႔ေတာ႔ စိတ္ကူးထားတာပဲေလ။ စိတ္ကူးကို ေျပာတာပါ။ တကယ္လုပ္ျဖစ္၊ မလုပ္ျဖစ္ေတာ႔ မသိေသးဘူး။ :D ဘေလာ႔ဂ္ကို အသက္ဆက္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ပါဦးမယ္။ အေၾကာင္းမတိုက္ဆိုင္ရင္ေတာ႔ ေနာက္ထပ္ ၁၀ရက္၊ တပတ္ ေပ်ာက္သြားႏိုင္ပါေသးတယ္။ ;))

စာမေရးဘူးလားလို႔ ေမးေနတဲ႔ အန္တီၿငိမ္း ဒါက စာတပုဒ္ပဲေနာ္။ :P


ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။
s0wha1

Tuesday, December 9, 2008

IC show



တနဂၤေႏြညက အိုင္စီ႐ိႈးမွာ ရိုက္ထားတဲ႔ပံုေတြ ဘာရယ္မဟုတ္၊ တင္ခ်င္လို႔ တင္ထားတာ။ ဖုန္းနဲ႔ေရာ ကင္မရာနဲ႔ေရာ ရိုက္ထားတာပဲ။ ကင္မရာက မေကာင္း၊ ကိုယ္ကလည္း မရိုက္တတ္၊ ေမွာင္ကလည္း ေမွာင္ဆိုေတာ႔ ဓာတ္ပံုအရည္အေသြးက ျမင္တဲ႔အတိုင္းပဲ။ :D ဒီႏွစ္ အိုင္စီ႐ိႈးကေတာ႔ တရံုလံုးအျပည့္။ သံုးႏွစ္ဆက္တိုက္ၾကည့္ခဲ႔သမွ်ေတာ႔ ဒီႏွစ္ေလာက္ လူမ်ားတာ ဘယ္ႏွစ္မွ မေတြ႔ဖူးေသးဘူး။ လက္မွတ္အကုန္ ကုန္တယ္လို႔လည္း ၾကားတယ္။ ေပ်ာ္ဖို႔လည္း ေတာ္ေတာ္ေကာင္းပါတယ္။

























s0wha1

Wednesday, December 3, 2008

ငါ႔ညေတြ



"ခ်စ္ေရ... ငါ ျပန္ဦးမယ္။"

"ေမာင္... နင္႔ကို ငါ အရမ္းအျမင္ကတ္တာပဲ။ ၾကည့္လို႔ကို မရဘူး။ စကားေတာင္ ေအးေဆး မေျပာရေသးဘူး။"

"ေအးေအး... ေမာင္ျပန္ၿပီေနာ္။ အရမ္းခ်စ္တယ္။"

ဒီညကိုေတာ႔ သူမ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားမွ ျဖစ္မယ္။

မနက္မိုးလင္းလို႔ အမွတ္တမဲ႔လိုလိုနဲ႔ ဖုန္းကို လွမ္းၾကည့္မိတယ္။ ေခ်ာ႔ေမာ႔ ေတာင္းပန္တဲ႔စာမ်ား ေတြ႔ေလမလားလို႔ တမ္းတေနမိသား။ အေလးမထားတာ ၾကာလာၿပီျဖစ္တဲ႔ေနာက္ ဘာေတြကို ထပ္ေမွ်ာ္လင္႔ေနဦးမွာလဲ။


သူမ တစ္ေယာက္ထဲ ေနႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရေတာ႔မယ္လို႔ နားလည္လာတဲ႔ တေန႔...

တိတ္တိတ္ေလး သူ႔ကို ေစာင္႔ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနရင္း အခ်ိန္ေတြ ကုန္ဆံုးသြားဖို႔ လိုအပ္တယ္။ သူ မျမင္၊ မသိႏိုင္တဲ႔ တေနရာကျဖစ္ျဖစ္ ေစာင္႔ၾကည့္ခ်င္ေသးတဲ႔ စိတ္ကိုေတာ႔ တားမရဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ အခ်ိန္ တစ္ရက္တာက ရွည္လြန္းလွတယ္။ ခုလိုမ်ိဳး ၂၄ နာရီေတာင္ မၾကာလိုက္တဲ႔ အသံတိတ္ ဆႏၵျပပြဲေတြနဲ႔အတူ သူမ က်ရံႈးခဲ႔တဲ႔ အေရအတြက္လည္း မနည္းေတာ႔ၿပီ။ "အေလွ်ာ႔ မေပးလိုက္ပါနဲ႔ဟာ" သူမကိုယ္ သူမ အားေပးရင္း...

ဒီ ၁၀ နာရီအတြင္း ၄၊ ၅ ႀကိမ္မက သူ ဆက္သြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာကို လ်စ္လ်ဴရႈေနရတာ သူမအတြက္ ပင္ပန္းလွတယ္။ စိတ္ဓာတ္ ခိုင္မာ ရင္႔သန္သူထဲ သူမ မပါ၀င္ေသးဘူးေလ။ အခါခါ က်ရႈံးရလြန္းလို႔ အႏိုင္ႏိုင္ ျပန္ထေနရတာေရာ ဘယ္သူ အသိအမွတ္ျပဳမိလို႔လဲ။

နာက်င္တဲ႔စိတ္ႀကီး သူမ မလိုခ်င္ခဲ႔ဘူး။ ဒါေပမဲ႔ လႊတ္ခ်ဖို႔ မတတ္ႏိုင္လို႔ ဆက္ဆုပ္ကိုင္ေနခဲ႔တာ ခုခ်ိန္ထိ မတင္းမေလွ်ာ႔ ၿမဲၿမံစြာ ဖမ္းဆုပ္ထားတုန္း။ ေျပေလ်ာ႔မယ္႔ေန႔ကိုမ်ား ေတာင္႔တေနသလား သူမ ကိုယ္တိုင္လည္း ေ၀ခြဲမရဘူး။

"သူ မေနတတ္လို႔ စိတ္ဆိုးေနရင္လည္း စိတ္ဆိုးေနတယ္ဆိုတာေလး တစံုတခုေလာက္ေတာ႔ အေၾကာင္းျပန္ေပးပါ"လို႔ ေတာင္းဆိုတဲ႔အခါ သူမ စိတ္ေတြ အနည္းငယ္ယိုင္နဲ႔သြားခဲ႔တယ္။ ဒီလိုပါပဲ အခါမ်ားစြာလို အရႈံးေတြစဖို႔ ပ်ားသကာစကားတခု၊ ဒါမွမဟုတ္ ၀တၱရားေက် စကားတခြန္းလည္း ျဖစ္ႏိုင္ေသးတယ္။

သူ ရွိေနသလား၊ သူမ တိတ္တခိုး ၾကည့္မယ္။ သူ ရွိေနရင္ ေက်ေက်နပ္နပ္ၿပံဳးၿပီး သူ မလာေသးရင္ေတာ႔ အလိုမက်စြာ ဆက္ေစာင္႔ေနမယ္။ ဒီလိုနဲ႔လည္း သူမ ေန႔ေတြ ၿပီးျပည့္စံုႏိုင္ပါတယ္။ သူမအနား သူ ရွိေနဖို႔မွ မလိုအပ္လွဘဲ။


"တညထဲမွာ လ ႏွစ္စင္း မထြက္ဘူးလို႔ ဘယ္သူ ျငင္းႏိုင္မလဲ??? ငါ႔ညေတြမွာ လ အစင္းေပါင္း မ်ားစြာ သာေနလိမ္႔မယ္... ေမာင္။"


s0wha1

ဓာတ္ပံု မူပိုင္ --- ဂူဂယ္မွ ရွာေဖြေတြ႔ရွိေသာ ဓာတ္ပံုကို အသံုးျပဳထားျခင္းျဖစ္သည္။

Sunday, November 23, 2008

ဖတ္မိသမွ် စာအခ်ိဳ႕ (၃)



ကၽြန္မ ဖတ္ျဖစ္တဲ႔ စာအုပ္ေတြကေတာ႔ ကၽြန္မအေမရဲ့ ကိုယ္ပိုင္စာအုပ္ေတြပါပဲ။ ရန္ကုန္အိမ္မွာလည္း စာအုပ္ခန္းထားရေလာက္ေအာင္ စာအုပ္ေတြမ်ားသလို၊ အခု ဒီအိမ္မွာလည္း စတိုခန္း အျပည့္နီးပါး စာအုပ္ေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲကမွ ကၽြန္မလတ္တေလာ ဖတ္လို႔ ၿပီးတာေတြကို ေရးထားတာပါ။ ေနာက္ပိုင္း အားရင္ေတာ႔ အရင္ဖတ္ၿပီးတဲ႔ စာအုပ္ေဟာင္းေတြရွာၿပီး တင္ပါဦးမယ္။ ကၽြန္မက ဘာသာျပန္နဲ႔ အတၳဳပၸတၱိေတြ ဖတ္ရတာကို ပိုသေဘာက်တယ္။

ရန္ကုန္အိမ္မွာတုန္းက ဧည့္ခန္းမွာ စာအုပ္စင္အလွေလးလုပ္ၿပီး အေမ႔စာအုပ္တခ်ိဳ႕ကို စီတင္ထားတာ ဆြမ္းခံၾကြတဲ႔ဘုန္းဘုန္းေတြ၊ ကၽြန္မတို႔ကို စာလာသင္တဲ႔ ဆရာေတြ စာအုပ္တခ်ိဳ႕ကို ငွားၾကတာ ႀကံဳဖူးပါတယ္။ ျပန္ရတာလည္း ရွိ၊ မရတာလည္း ရွိေပါ႔။ အဲဒီလို စာအုပ္ငွားတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဟာသေလးတခု ကၽြန္မ ဖတ္ဖူးတယ္။ ရွားပါးစာအုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္စံုလင္စြာရွိတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ဆီမွာ သူ႔မိတ္ေဆြက စာအုပ္တခ်ိဳ႕ ငွားဖို႔ေျပာေတာ႔ သူက ျပန္ေျပာတယ္။ "မင္းက ငါ႔ကို ငတံုးမ်ား မွတ္ေနလားတဲ႔။ ဒီစာအုပ္ေတြက အဲဒီလို ငတံုးေတြဆီက ရတာေလ"တဲ႔။ ဖတ္ၿပီး ၿပံဳးမိသလို၊ သေဘာလည္း က်မိတယ္။ တကယ္က်ေတာ႔ တန္ဖိုးရွိတဲ႔ ကိုယ္႔စာအုပ္ေတြကို သူမ်ား မငွားတာ အေကာင္းဆံုးပဲလို႔။;))

******* ***** *** ***** *******


ဆရာသိန္းေဖျမင္႔စာေတြကို "အေရွ႕က ေန၀န္းထြက္သည့္ပမာ" ၿပီးရင္ ဒီတအုပ္ထဲပဲ ဖတ္ဖူးေသးတယ္ ထင္တာပဲ။ ဆရာက အခ်စ္၀တၳဳ အေရးေကာင္းတယ္လို႔ေတာ႔ ၾကားဖူးပါတယ္။


ဆရာခ်စ္ဦးညိဳရဲ့ "မင္းသား ဇနီး၊ မင္းသမီး ေယာက္်ား" ဆိုတဲ႔ ၀တၳဳတိုေတြကေတာ႔ မင္းသား၊ မင္းသမီးေတြရဲ့ အိမ္ေထာင္ဘက္ေတြနဲ႔ ဇာတ္လမ္းအဖံုဖံုေပါ႔။ ဖတ္လို႔ေကာင္းပါတယ္။


ဆရာ မန္းတင္ရဲ့ "ၿမိဳ႕ပိုင္ေမာင္ၿပံဳးခ်ိဳ"ကိုေတာ႔ ကၽြန္မဘေလာ႔ဂ္မွာ ဟိုတေလာက အဲဒီစာအုပ္ထဲမွ ၀ါးရင္းတုတ္ ဆိုတဲ႔ ၀တၳဳတိုေလး တင္ဖူးခဲ႔လို႔ သိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ကိုေပါ ကြန္မန္႔အရွည္ႀကီး ေရးေစခဲ႔တဲ႔ ပို႔စ္ပါပဲ။ :P


"ကမၻာေက်ာ္သူတို႔ရဲ့ ျဖစ္ရပ္မ်ား"ကေတာ႔ စာအုပ္ပါးပါးေလးပါ။ စပ္စုတတ္တဲ႔ ကၽြန္မတို႔သားအမိကေတာ႔ စိတ္၀င္တစား ဖတ္တာပါပဲ။


"စံုေထာက္ဦးစံရွားေပါင္းခ်ဳပ္"ကေတာ႔ ခုမွ ဖတ္ေနတုန္း။


ဆရာေမာင္ခိုင္မာရဲ့ "ရွင္မေရ..." ကဗ်ာရွည္ကလည္း ဖတ္လက္စပဲ ရွိပါေသးတယ္။ နားနားၿပီး ဖတ္ေနတဲ႔သေဘာေပါ႔။ ဒီစာအုပ္ အိမ္မွာရွိတာေတာ႔ ၾကာပါၿပီ။

ရွိတ္စပီးယားရဲ့ "သံေခါင္းစြပ္မင္းသား"ကို ဖတ္ၿပီး တညလံုး အိပ္မေပ်ာ္ဘူး ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္။ မင္းသားေလးကို သနားလို႔ပါ။ အျမႊာေမြးျဖစ္ေပမယ္႔ ကံၾကမၼာမတူတဲ႔ မင္းသား ႏွစ္ပါး၊ အႀကီးကေတာ႔ ျပင္သစ္ဘုရင္ျဖစ္ၿပီး အငယ္ကေတာ႔ သူဟာ ဘုရင္႔သားဆိုတာ သိတဲ႔ေန႔မွာပဲ လူမသိသူမသိနဲ႔၊ နာမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားတဲ႔ေထာင္ႀကီးထဲမွာ တသက္လံုးေနရတာ။ ေနာက္ေတာ႔ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းမွာ သံေခါင္းစြပ္ၿပီး ေသဆံုးသည္အထိ ေနရတာ။ တိုင္းျပည္အတြက္ဆိုၿပီး အေဖေတြ၊ အကိုေတြ ရက္စက္ၾကပံုက ဆိုးလွတယ္။ စိတ္ကူးယဥ္၀တၳဳဆိုေပမယ္႔ ကၽြန္မကေတာ႔ အဲဒီ၀တၳဳအေၾကာင္း ေတြးေတြးၿပီး မအိပ္ႏိုင္၊ မစားႏိုင္ကို ျဖစ္တာပဲ။ စာအုပ္အဖံုးပံုကေတာ႔ ရွာေတြ႔မွပဲ တင္ေပးေတာ႔မယ္။ မူရင္း ၀တၳဳနာမည္လည္း မမွတ္မိဘူး။ ဘာသာျပန္သူေရာေပါ႔။ :D


ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ
s0wha1

Thursday, November 20, 2008

ကိုဖိုးေဇသို႔ ၀မ္းနည္းစြာ



ဒီေန႔ ရံုးကို မသြားရဘဲ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္တဲ႔ Course တခုကို သြားတက္ေနရလို႔ အင္တာနက္ထဲ တေနကုန္ မေရာက္ဘူး။ ညေနက်ေတာ႔လည္း ေနမေကာင္းတာ တပတ္ေလာက္ၾကာေနၿပီဆိုၿပီး ေဆးခန္းသြားေနလို႔ အိမ္ကို ည ၉နာရီမွ ျပန္ေရာက္တယ္။ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ကြန္ျပဴတာဖြင္႔ၿပီး ကၽြန္မဘေလာ႔ဂ္ကို ၀င္ေတာ႔ Blog Roll မွာ အန္တီၿငိမ္းရဲ့ "ကဖိုးေဇ" ဆိုတဲ႔ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ပို႔စ္ေလး ျမင္တာနဲ႔။ "ဘာလဲဟ ကိုဖိုးေဇ ေမြးေန႔မ်ားလား" ဆိုၿပီး အေျပးအလႊား သြားအဖတ္... ပို႔စ္ စစခ်င္းမွာ "၀မ္းနည္းမွတ္တမ္းေတြ မေရးခ်င္ေတာ႔ဘူး" ဆုိတာေလး ဖတ္မိလိုက္ေတာ႔ "ဟမ္... ဟမ္ ဘာေတြ ေရးထားတာလဲ" ေပါ႔။ မဟုတ္ပါေစနဲ႔ ကၽြန္မ ဆုေတာင္းမိတယ္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ "ဘေလာ႔ဂ္ေရးတဲ႔ ကိုဖိုးေဇလား အန္တီ"လို႔ လက္မခံႏိုင္စြာ ေမးမိတယ္။ ဒီေန႔မွ အန္တီခင္ေရာ၊ အန္တီၿငိမ္းေရာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ စကားမျပန္ၾကလို႔ ရင္တမမနဲ႔ အေျဖကို ေစာင္႔ေနခဲ႔ရတာ။


ကိုဖိုးေဇ...
အသက္ ၃၆ ႏွစ္ဆိုတာ လူ႔သက္တမ္းအရ ထက္၀က္က်ိဳးခါစ အလြန္ငယ္ေသးတဲ႔ အရြယ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ခုေတာ႔ ကၽြန္မတို႔ကုိ မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အံ့ဩတုန္လႈပ္ေစခဲ႔တယ္။

ဘေလာ႔ဂ္ေတြ ေရးရင္း အန္တီခင္တို႔၊ အန္တီၿငိမ္းတို႔နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စ သိခဲ႔တာ။ ကယားျပည္အေၾကာင္းတို႔၊ ဦးနာေအာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထင္ျမင္ခ်က္ေတြ ကၽြန္မ ေမးလို႔ ျပန္ေျဖေျဖေပးတာ။ ကိုဗဟိန္းအေၾကာင္း၊ ကြန္ျမဴနစ္အေၾကာင္းေတြလည္း အနည္းအက်ဥ္းပါေသးတယ္။ ကြန္မန္႔ေတြေပးၿပီး လာလာရွင္းျပေလ႔ရွိတတ္တာ။ ဘေလာ႔ဂ္မွာ သူ႔ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ အေၾကာင္း ေရးထားတာ သြားသြားဖတ္ရင္း လူပ်ိဳမသိုးတသိုးလို႔ ေျပာတတ္တဲ႔သူ႔ကို ကၽြန္မတို႔ ေနာက္တတ္တာ။ သူ႔ဘေလာ႔ဂ္မွာ အၿမဲလို ခ်ယ္ရီပန္းေတြပဲ ပြင္႔တတ္တာ။ အန္တီခင္က သူက "ခ်ိန္ပါေလ"လို႔ ကြယ္ရာမွာ ေနာက္ၿပီး အတင္းတုတ္လို႔ တခြိခြိနဲ႔ ရယ္ၿပီး သူ႔ကို သြားသြား စတာ။ မိသားစုနဲ႔ အတည္တက် ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ေစခ်င္တဲ႔အတိုင္း သူ႔ဘ၀ေလး စမယ္ ႀကံကာရွိေသး။ အေၾကြေစာလွတယ္ ကိုဖိုးေဇေရ...


ABSDF ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲ႕ တပ္ဖြဲ႔ဝင္ ရဲေဘာ္ျမင့္ေအာင္ ေခၚ ကိုေနလဟာ ဒီကေန႔ မနက္ ဦးေႏွာက္ ေသြးေၾကာေပါက္တဲ့ ေရာဂါနဲ႔ ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္မွာ ႐ုတ္တရက္ ကြယ္လြန္ သြားခဲ့ပါတယ္။ ကြယ္လြန္ခ်ိန္မွာ အသက္ ၃၆ ႏွစ္သာရွိေသးတဲ့ ကိုေနလဟာ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရးအတြက္ လက္နက္ကိုင္ တိုက္ပြဲဝင္တဦးျဖစ္သလို တဖက္ကလည္း ကေလာင္ကိုကိုင္ၿပီး တိုက္ပြဲဝင္တဲ့ ကဗ်ာဆရာ၊ အင္တာနက္ ဘေလာ့ဂါ ကိုျမင့္ေဇ ျဖစ္ပါတယ္။

သူ႔ကို ရင္းႏွီးသူေတြနဲ႔ သူ႔ရဲေဘာ္ေတြက ဂု႐ုလို႔လည္း ေခၚေဝၚၾကပါတယ္။ သူ ကြယ္လြန္သြားတဲ့ အေၾကာင္းကို ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္က သူရဲ႕တပ္ရင္းမွဴး ကိုမင္းေဇာ္က …
“ရဲေဘာ္ေနလ ေခၚတဲ့ ရဲေဘာ္ျမင့္ေအာင္က ဒီ ၂၀ ရက္ေန႔ မနက္ ၁ နာရီ ၁၀ မိနစ္မွာ ဆံုးသြားပါတယ္၊ မနက္ ေစာေစာဆိုလို႔ရွိရင္ သက္ေပ်ာက္ဆြမ္းေကၽြးမယ္၊ ၿပီးလို႔ရွိရင္ သူ႔ရဲ႕ ႐ုပ္ကလာပ္ကိုေပါ့ေနာ္ ေတာရေက်ာင္းကို ေရႊ႕ၿပီးေတာ့ ထားဖို႔အစီအစဥ္ရွိပါတယ္ခင္ဗ်။

၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုၿပီးကတည္းက ေတာက္ေလွ်ာက္ေပါ့ေနာ္ ေတာခိုလာကတည္းက က်ေနာ္တို႔နဲ႔ အတူတူပါပဲ။ က်ေနာ္တို႔ တပ္ရင္း ၁၀၁ မွာ အတူတူ တာဝန္ထမ္းေဆာင္တယ္၊ ဒီဘက္ ေနာက္ဆံုး ABSDF တပ္ရင္း ၈ ရဲ႕ တပ္ဖြဲ႔ဝင္တေယာက္အေနနဲ႔ အႏွစ္ ၂၀ လံုးလံုးေပါ့ဗ်ာ ေတာက္ေလ်ာက္ တာဝန္ယူခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္တေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။

ေတာ္လွန္ေရးအေပၚမွာ တကယ့္ကို ခ်စ္ခင္ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ရဲေဘာ္ေကာင္းတေယာက္ အခုလို ဆံုး႐ံႈးသြားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ေရာ က်ေနာ္တို႔တပ္ရင္းအေနနဲ႔ေရာ ေတာ္လွန္ေရးတခု လံုးအေနနဲ႔ေရာ ထိခိုက္နစ္နာပါတယ္။ သူ႔က်န္ရစ္သူမိသားစုေတြကိုလည္း ဒီကေန ဝမ္းနည္းေၾကာင္း က်ေနာ္တို႔ လွမ္းၿပီးေတာ့ သတင္းစကားပါးခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အားလံုးလည္း ယူၾကံဳးမရျဖစ္ေနပါတယ္”
ABSDF တပ္ရင္းမွဴး ကိုမင္းေဇာ္ ေျပာျပသြားတာပါ။

ကြယ္လြန္သူ ရဲေဘာ္ျမင့္ေအာင္ ေခၚ ကိုေနလ ဟာ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုကာလမွာ ရန္ကုန္ခ႐ိုင္ေက်ာင္းသားသမဂၢမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ ABSDF ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲ႕ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ေဟာင္းတဦးျဖစ္ၿပီး လက္ရွိျပန္ၾကားေရးတာဝန္အျပင္ ေဒါင္းအိုးေဝ ဂ်ာနယ္ရဲ႕ အယ္ဒီတာ အဖြဲ႔ဝင္တဦးလည္းျဖစ္ပါတယ္။

သူ႔ဖခင္ ဦးေအာင္ခင္ဟာလည္း ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ အႏွစ္ ၂၀ ခ်မွတ္ခံခဲ့ရသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ရဲေဘာ္ျမင့္ေအာင္ အခုကြယ္လြန္ခ်ိန္မွာေတာ့ သူရဲ႕ ဇနီးသည္ က်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္။ (RFA ျမန္မာပိုင္း အစီအစဥ္မွ)

ေတာတြင္းက ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲ႕ စခန္းတေနရာမွာ

ႏို၀င္ဘာလ (၂၀) ရက္၊ နံနက္ (၁) နာရီ (၁၀) မိနစ္အခ်ိန္တြင္ ႏႈတ္မဆက္ဘဲ ႐ုတ္တရက္ ထြက္ခြာသြားခဲ့သည့္ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ (ABSDF) တပ္ရင္း (၈) မွ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ေဟာင္း၊ ေဒါင္းအိုးေ၀မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာ အဖြဲ႔၀င္ ရဲေဘာ္ေနလ (ခ) ရဲေဘာ္ျမင့္ ေအာင္ (ခ) ရဲေဘာ္ဂု႐ု (၃၆ ႏွစ္) အတြက္ က်န္ရစ္သူမိသားစုႏွင့္ ထပ္တူထပ္မွ် အထူး ၀မ္းနည္းေၾကကြဲမိပါေၾကာင္း မွတ္တမ္းျပဳအပ္ပါသည္။ ရဲေဘာ္ဂု႐ုသည္ ပြင့္သစ္(ကရိန္ကန္)၊ ျမင့္ေဇ၊ ကိုဖိုးေဇ ကေလာင္အမည္မ်ားျဖင့္ ကဗ်ာမ်ား၊ ေဆာင္းပါးမ်ား၊ ၀တၱဳတိုမ်ား၊ ဟာသမ်ား ေရးသားခဲ့ၿပီး www.myintzay.blogspot.com (SHARING THE VARIOUS THOUGHTS) ဘေလာ့ဂ္ပိုင္ရွင္ ဘေလာ္ဂါ ကိုဖိုးေဇ အျဖစ္လည္း လူသိမ်ားသည္။ အႏွစ္ (၂၀) ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲအတြင္း လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးတာ၀န္၀တၱရားမ်ားကို သစၥာရွိစြာ ထမ္း႐ြက္ခဲ့သည္...။ (ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ ဘေလာ႔ဂ္မွ)


ကိုဖိုးေဇ... ေကာင္းရာသုဂတိ လားပါေစ။
စိတ္မေကာင္းျခင္း မ်ားစြာ

ညီမ s0wha1

အန္တီခင္႔ ဘေလာ႔ဂ္မွ ဓာတ္ပံုေတြ ယူထားတယ္။

Wednesday, November 19, 2008

ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကား (၁၀)



ဒီအမွားကေတာ႔ ကၽြန္မလည္း မွားေနတဲ႔ အမွားပဲ။ ဒါကို ဖတ္ၿပီးမွ ကိုယ္႔အမွား ကိုယ္သိတယ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း မွားေနၾကတယ္။ ကၽြန္မအထင္ေတာ႔ အဂၤလိပ္ဘာသာကေန တိုက္ရိုက္ဘာသာျပန္ၿပီး ေရးၾကရာကေန စ မွားလာပံုရတယ္။

@@@@@ @@@ @@@@@ @@@

ႏွင္႔ ပို၊ ျဖင္႔ ပို

စြာ ပါေသာ ႀကိယာ၀ိေသသနပုဒ္မ်ားကို သံုးေသာ္ ႏွင္႔ျဖင္႔တို႔ကို သံုးရန္ မလိုပါ။
ေလးစားစြာ
ျဖင့္ အစီရင္ခံပါသည္။
ေလးစားစြာ
ျဖင့္ စာေရးလိုက္ပါသည္။
ေလးျမတ္စြာ
ျဖင့္ ဖတ္ၾကားပါသည္။
တပ္စခန္း တေနရာတြင္ တိုင္းျပည္တာ၀န္ကို က်န္းမာစြာ
ျဖင့္ ထမ္းေဆာင္လ်က္ရွိသည္။

ထိုသို႔ အစီရင္ခံစာမ်ား၊ အေၾကာင္းၾကားစာမ်ား၊ သတင္းေပး ေၾကျငာခ်က္မ်ား စသည္တို႔တြင္ ႏွင့္ျဖင့္ တို႔ကို တြင္တြင္သံုးလ်က္ရွိသည္။

၁။ ျပည္သူမ်ားအတြက္ ပို႔ေဆာင္ေရး ဘတ္စ္ကားဆြဲသူမ်ားကို ပံုမွန္ခရီး ေျပးဆြဲႏိုင္ေအာင္ ဓာတ္ဆီေရာင္းခ်ခဲ႔ေၾကာင္းႏွင္႔ ေဖာ္ျပပါတယ္။
၂။ ဒီကိစၥေတြကို ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ စည္းကမ္းတက် ေဆာင္ရြက္ေပးေရးပင္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင္႔ ေျပာၾကားခဲ႔ပါတယ္။
၃။ သေဘၤာသား ၃၀ စလံုးမွာ ထိခိုက္ ဒဏ္ရရွိျခင္း မရွိေၾကာင္းျဖင္႔ သေဘၤာအဖြဲ႔ ညႊန္ၾကားေရးမႉးက ေျပာသည္။
၄။ ယင္းအစီအစဥ္၏ တတိယအဆင္႔ကို စေနေန႔က စတင္ခဲ႔ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္
ျဖင္႔ ေရဒီယိုက အသံလႊင္႔သည္။
၅။ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ ေရာဂါသည္ အသက္ဆံုးရႈံးေစႏိုင္ေသာ အဓိက အေၾကာင္းရင္း တရပ္ ျဖစ္လာႏိုင္ေၾကာင္
ျဖင္႔ အဆိုပါ ေလ႔လာခ်က္ စာတမ္း၌ ေဖာ္ျပသည္။
၆။ သို႔ေသာ္ အထိအခိုက္ အပ်က္အစီး သတင္းမ်ား မၾကားရေသးေၾကာင္းႏွင္႔ ရဲမ်ားက ေျပာသည္။


ေၾကာင္း
ေနာက္တြင္ ျဖင္႔ သို႔မဟုတ္ ႏွင္႔ကို သံုးျခင္းသည္ အပိုသံုးျဖစ္သည္။

$$$$$ $$$ $$$$$ $$$

ေနာက္တပတ္ေတာ႔ တြင္ေနေသာ အမွားမ်ားကို ကူးျပပါမယ္။


ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကား ႏွင္႔ ျမန္မာ သတ္ပံုက်မ္းကို ေဒါင္းလုတ္ လုပ္လိုသူမ်ား အတြက္...


ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။
s0wha1

ကိုးကား။ ။၁၉၉၃၊ ဩဂုတ္လတြင္ ထုတ္ေ၀ေသာ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာန ျမန္မာစာအဖြဲ႔၏ "ျမန္မာစာ၊ ျမန္မာစကား"


ကာရန္မဲ႔ အေတြးစမ်ား © 2008 Por *Templates para Você*