Saturday, December 22, 2007

ကၽြန္မခ်စ္ေသာ အေမ (၂)



ကၽြန္မအေမက အိမ္မွာဗိုလ္ပဲ။ ဥပမာ အေနနဲ႔ ေျပာရရင္ ကၽြန္မအေမနဲ႔ မႀကီးက အစိမ္းေရာင္ကို ႀကိဳက္ၾကတယ္။ ကၽြန္မအေဖနဲ႔ က်န္တဲ႔ ေမာင္နွမ ၄ ေယာက္က အျပာေရာင္ကို ႀကိဳက္တယ္။ ဒီေလာက္ ၅ ေယာက္ နဲ႔ ၂ ေယာက္ မမွ်တတာေတာင္မွ အိမ္မွာ ဘယ္ေနရာၾကည့္လိုက္ၾကည့္လိုက္ အစိမ္းေရာင္ႀကီးပဲ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုေတာ႔ကာ စဥ္းစားသာ ၾကည့္ၾကပါေတာ႔။ ကၽြန္မအေမ ဩဇာ ဘယ္ေလာက္ေညာင္းလဲလို႔။ :P ဒါေပမဲ႔ ကၽြန္မပိုင္ဆိုင္တဲ႔အိပ္ရာနဲ႔ အ၀တ္အစား အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြကေတာ႔ အျပာေရာင္ႀကီးပဲ။ ဒါေတာ႔ ကၽြန္မအေမ လာတားလို႔မရဘူးေလ။ ဒါေတာင္မွ ကၽြန္မ တခုခု၀ယ္ေတာ႔မယ္ဆို အျပာေရာင္ႀကီး၊ အျပာေရာင္ႀကီးနဲ႔ ေျပာတတ္ေသးတယ္။ ကၽြန္မမွာ အေမ႔အေျပာလြတ္ေအာင္ မျမင္ေအာင္ ၀ယ္ရတယ္။

ကၽြန္မအေမကို ဘယ္သူမွ ကို႔လို႔ကန္႔လန္႔ လုပ္လို႔မရဘူး။ အေမက သူျဖစ္ခ်င္တာကို သူက အမိန္႔နဲ႔ ခိုင္းတာ မဟုတ္ဘူး။ တျဖည္းျဖည္း လူေတြကို ေျပာၿပီး သိမ္းသြင္းယူတာ။ သူမႀကိဳက္တာဆိုရင္ မႀကိဳက္ေၾကာင္းကို ထပ္ခါထပ္ခါ ေျပာ။ ေျပာပါမ်ား၊ နားေထာင္ပါမ်ားေတာ႔ ကၽြန္မတို႔ေတြပါ မႀကိဳက္ေတာ႔ဘူး ျဖစ္ကုန္ေရာ။ ဒါက နမူနာအေနနဲ႔ ေျပာျပတာပါ။ တရက္ေတာ႔ ကၽြန္မညီမေလးက အေဖနဲ႔ မ်က္ႏွာသုတ္ပု၀ါသြား၀ယ္တယ္။ သူက ထံုးစံအတိုင္း အျပာေရာင္ေရြးေတာ႔ အေဖက ဘာေျပာလဲဆိုရင္ "သမီးရယ္ အျပာေရာင္က ျပာတယ္တဲ႔။ တျခားအေရာင္ေရြး"ဆိုၿပီး အေမ႔စကားအတိုင္း ေျပာပါေလေရာ။ အဲဒီမွာ အငယ္မက မယံုနိုင္သလို အေဖ႔ကို ျပန္ၾကည့္ၿပီး ေျပာတာက "အေဖေတာ႔ အေမ Brain Wash လုပ္တာ ခံလိုက္ရၿပီ"တဲ႔။ အေဖ႔မွာ အဲဒီတုန္းက ရယ္လိုက္ရတာ ခြက္ထိုးခြက္လန္နဲ႔။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႔လည္း ညီမေလးေျပာတဲ႔စကားကို ကၽြန္မတို႔ိကုိ ျပန္ျပန္ေျပာၿပီး ရယ္ၾကရျပန္ေရာ။ ဒီမွာတင္ အဲဒီ အေမ
Brain Wash လုပ္တယ္ဆိုတဲ႔ စကားလည္း ကၽြန္မတို႔ မိသားစုၾကားထဲမွာ ေျပာစမွတ္ျပဳေနရတဲ႔ စကားျဖစ္သြားတယ္။ တကယ္လည္း ကၽြန္မတို႔ အေမ႔ရဲ့ Brain Wash လုပ္တာခံေနရတာပါပဲ။ အေရာင္ကိစၥမွာသာ အေမေျပာတာကို လက္မခံတာ။ က်န္တဲ႔ကိစၥေတြမွာေတာ႔ အေမေျပာသမွ် အကုန္ နားထဲေရာက္တာပဲ။

ကၽြန္မအေမက စာအရမ္းဖတ္ေတာ႔ စကားေျပာကလည္း တကယ္ေျပာင္ေျမာက္တယ္။ ကၽြန္မတို႔မိသားစု ညပိုင္းမွာ တီဗြီၾကည့္ၾကတဲ႔အခါ အဂၤလိပ္စကားေျပာေတြကို အေမ႔ကို ဘာသာျပန္ေပးရတတ္တယ္။ တခါတခါ ကၽြန္မတို႔မွာ အေမ႔ကို ျပန္ရွင္းျပေနရေတာ႔ ၾကည့္ေနရင္း အရသာပ်က္တာေပါ႔။ အဲလိုခါက် စိတ္ေတြက မရွည္ေတာ႔ဘူး။ အေမ႔ကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ သည္၊ ၏ မလြဲ ဘာသာျပန္ေပးတာကေတာ႔ ကၽြန္မအမရဲ့ ခ်စ္သူပါပဲ။ သူကေတာ႔ တကယ္႔ကို ၏၊ သည္မလြဲကို ရွင္းျပတာ။ ဒါေပမဲ႔ သူက အိမ္ကို အၿမဲလို လာလည္တာမဟုတ္ေတာ႔ သူမရွိရင္ အေဖက အနည္းငယ္စိတ္ရွည္စြာ ရွင္းျပတတ္ပါတယ္။ တခါတခါ ကၽြန္မတို႔ဘာသာျပန္ရင္းနဲ႔ တခ်ိဳ႕အဂၤလိပ္စကားလံုးေတြကို ျမန္မာမႈမျပဳတတ္ပါဘူး။ ေျပာရင္း ေျပာရင္းနဲ႔ အဂၤလိပ္စာလံုးေတြ ညွပ္ပါပါသြားတယ္။ တခ်ိဳ႕စကားေတြက် ျမန္မာလို လိပ္ပတ္လည္ေအာင္ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းကို မသိဘူး။ အဲဒီလိုက် တေယာက္မ်က္နွာ တေယာက္ၾကည့္ၿပီး ဟိုလိုေလ အေမရာ၊ အဲဒီလိုမ်ိဳးေလလို႔ေျပာရင္း လံုလည္ခ်ာလည္လိုက္ေနတတ္တယ္။ အဲဒီမွာ ကၽြန္မတို႔ဆိုလိုခ်င္တာကို အေမက ဒက္ခနဲ ဗမာလို လွလွပပေလး ေျပာလိုက္ပါေရာလား။ ကၽြန္မတို႔ မေတြးမိတဲ႔ စကားလံုးေတြနဲ႔ ထိထိမိမိအဓိပၸါယ္ဆိုေတာ႔ ကၽြန္မတို႔မွာ အားရပါးရ ရယ္ၿပီး သေဘာက်ရေသးတယ္။

အေမက လူတစ္ေယာက္ရဲ့ မ်က္နွာကို ၾကည့္ရင္ နွာေခါင္းကို အရင္ၾကည့္တတ္တယ္။ နွာေခါင္းရုပ္ဆိုးရင္ မ်က္နွာတခုလံုး ဘယ္ေလာက္လွလွ ရုပ္ဆိုးတာပဲတဲ႔။ ဒါက ကၽြန္မအေမရဲ့ အယူအဆေပါ႔ေလ။ ကၽြန္မအေမက နွာေခါင္းမလွပံုကို အႏုလံုပ႗ိ
လံုၾကည့္တတ္ေသးတယ္။ တျခားလူမေျပာနဲ႔ အေမကိုယ္တိုင္ေမြးထားတဲ႔ ကၽြန္မတို႔ေမာင္နွမေတြရဲ့ နွာေခါင္းအလွေလးေတြကို အေမေျပာပံု ၾကည့္ပါဦး။ ကၽြန္မအစ္ကိုကေတာ႔ အေမနဲ႔ ခၽြတ္စြတ္တူေနေလေတာ႔ သူ႔နွာေခါင္းက လွတယ္။ ဒီေတာ႔ ကိုႀကီးကေတာ႔ အေျပာမခံရဘူးေပါ႔ေလ။ မႀကီးကိုေတာ႔ နွာေခါင္းတိုတယ္ဆိုၿပီး ေျပာေလရဲ့။ ကၽြန္မအစ္မနွာေခါင္းက တိုေပမဲ႔ ခ်စ္စရာေလးပါ။ ကၽြန္မကိုက်ေတာ႔ နွာေခါင္းရွည္တယ္တဲ႔... အမယ္ေလး ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ ပါးစပ္ထဲ ၀င္ေတာ႔မလားေတာင္ ထင္ရရဲ့လို႔ေတာင္ ေျပာတတ္ေသး။ ကၽြန္မ ညီမကိုက်ေတာ႔ နွာျပားတယ္တဲ႔။ ေမာင္ေလးကက် နွာပြေလးတဲ႔။ ကၽြန္မက ေျပာတယ္... အေမေမြးထားတာေတြကလည္း တေယာက္မွလည္း နွာေခါင္းလွတယ္ဆိုတာ မရွိပါလားလို႔... အဲလိုေျပာရင္ေတာ႔ အေမက ရယ္တတ္ေသး။ အေမက သူစိတ္ၾကည္ေနရင္ေတာ႔ သူ႔သားသမီးေတြကို ခ်စ္စရာေလးေတြလို႔ ေျပာတတ္ၿပီး မေက်မနပ္ျဖစ္ေနရင္ေတာ႔ နွာရွည္မတို႔၊ နွာတိုမတို႔ ေခၚတတ္ေလရဲ့။ ကၽြန္မက အျငင္းအရမ္းသန္တယ္ေလ... ကိုယ္မွန္တယ္ထင္လို႔ကေတာ႔ အနိုင္မခံ၊ အရံႈးမေပး အသားကုန္ ၿပိဳင္ျငင္းေတာ႔တာ။ အေမနဲ႔မ်ား ၿပိဳင္ျငင္းမိရင္ေတာ႔ "အဲဒီ နွာရွည္မဟာေလ...လည္ပင္းေၾကာ ေထာင္ထေအာင္ကို ျငင္းတယ္"လို႔ ေျပာပါေလေရာ။

အေဖ႔ေျခေခ်ာင္းေတြနဲ႔တူတဲ႔ ကၽြန္မတို႔ညီအစ္မ ေျခေထာက္ေတြကို အေမက အၿမဲလို ကဲ႔ရဲ့တတ္ေသးတယ္။ ကၽြန္မတို႔မွာလည္း အဲဒီမလွပတဲ႔ ေျခေခ်ာင္းေတြကို ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး စိတ္ပ်က္တတ္လြန္းလို႔ အေဖက ကိုယ္႔အေဖရဲ့ အေမြကိုရတာ ဂုဏ္ယူစမ္းပါလို႔ ေျပာမွပဲ လူလည္း နည္းနည္း စိတ္သက္သာရာ ရေတာ႔တယ္။

ကၽြန္မနဲ႔ ကၽြန္မအစ္မက အေမနဲ႔ အေဖကို ခ်စ္စနိုးနဲ႔ ေဖ၊ ေမ လို႔လည္း ေခၚတတ္ၾကေသးတယ္။ တခါေတာ႔ သူမ်ားေတြ ေမေမ၊ ေဖေဖေခၚတာၾကားၿပီး အေမ႔ကိုလည္း အဲလို ေခၚၾကည့္ခ်င္ေၾကာင္းေျပာေတာ႔ အေမက ေခၚစမ္းပါနဲ႔ေအ... ေပါ႔ရႊတ္ရႊတ္နဲ႔တဲ႔။ အေမ၊ အေဖဆိုတာကမွ အားရပါးရရွိတာတဲ႔။ ဒါနဲ႔ပဲ ေမေမ၊ ေဖေဖလို႔ ခၽြဲခၽြဲပစ္ပစ္နဲ႔ တခါေလာက္ စမ္းေခၚၾကည့္ခ်င္တာကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ရတယ္။

ကၽြန္မအေမရဲ့ အက်င္႔တခုက ေစ်း၀ယ္ရရင္ ေပ်ာ္ေနတတ္တာပဲ။ တိုလီမိုလီေတြ ေလွ်ာက္၀ယ္ေနရတာက သူ႔ကို စိတ္ခ်မ္းသာမႈအေပးႏိုင္ဆံုးလို႔ ေျပာတတ္ေလ႔ရွိတယ္။ ေျပာတဲ႔အတိုင္းလည္း ကၽြန္မအေမက အၿမဲလိုလို ေစ်း၀ယ္ထြက္ေနေတာ႔တာပဲ။ အိမ္အတြက္ လုိတဲ႔ပစၥည္းေရာ၊ မလိုတဲ႔ ပစၥည္းေရာ အကုန္၀ယ္တတ္တယ္။ ၿပီးရင္ သူမ်ားေတြကို လက္ေဆာင္ ျပန္ေပးပစ္တယ္။

ကၽြန္မအေမက အရမ္းခ်စ္ဖို႔လည္း ေကာင္းတယ္။ ဓာတ္ပံုရိုက္ရင္ အရမ္း အိုက္တင္လုပ္တတ္တာ။ ဓာတ္ပံုရိုက္ေတာ႔မယ္ဆိုတာနဲ႔ ပါးႏွစ္ဘက္က ပါးခ်ိဳင္႔ေတြ ေပၚေအာင္ အစြမ္းကုန္ၿပံဳးၿပီး ႏြဲ႔ႏြဲ႔ေလး ေနေနတတ္တယ္။ အသားညိဳတဲ႔ အေမက ဓာတ္ပံုရိုက္လိုက္တိုင္း လွေနတာခ်ည္းပဲ။ ဒါေၾကာင္႔လည္း ကၽြန္မအေဖက အၿမဲ ေျပာေလ႔ရွိတာ။ သူ႔သမီးေတြထဲမွာ အေမ႔ကို မွီတာ တစ္ေယာက္မွ မပါဘူးလို႔။:P



ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။

s0wha1

ကၽြန္မအေမ ေမြးေန႔ထဲက ေရးထားတဲ႔စာ ေရးခ်င္တာေတြမ်ားၿပီး အဆံုးမသတ္ႏိုင္ေသးတာနဲ႔ မတင္ျဖစ္ဘူး။ ဒါနဲ႔ ခု ျမန္ျမန္အဆံုးသတ္လိုက္ရတယ္။

ကၽြန္မခ်စ္ေသာ အေမ (၁)

Print this post

2 comments:

Chit Lay Pyay said...

ညီမေရ ၊ ညီမအေမ အေၾကာင္းဖတ္ရတာ၊ ေပ်ာ္စရာႀကီး ၊အမ အေမနဲ႕ ၀ါႆနာျခင္းတူတယ္ ၊ အမအေမလဲ shopping ထြက္ရတာ သိပ္ႀကိဳက္တာ၊ သူပါသာသူသြားၿပီး ၀ယ္ခ်င္တာေတြ ၀ယ္ရရင္ ေပ်ာ္ေနရတယ္၊ ဒီလို ေပ်ာ္စရာဆိုလို႕ ဘာမွ မရွိတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ သားသမီးေတြ အတြက္ လာေနေပးရတဲ့ သူတို႕ အဖို႔မွာ ေစ်း၀ယ္ၿပီး ေပ်ာ္ေအာင္ေနတတ္တဲ့ အိမ္ရွင္မမ်ဳိးမွ ျဖစ္မွာ၊ ေစ်း၀ယ္ ၀ါႆနာ မပါတဲ့ အိမ္ရွင္မေတြဆိုရင္ေတာ့ ဒီႏိုင္ငံမွာ ၾကာၾကာ မေနႏိုင္ပဲ ျပန္ေျပးၾကမွာ၊

s0wha1 said...

ဟုတ္ပါ႔ အမေရ...

ကာရန္မဲ႔ အေတြးစမ်ား © 2008 Por *Templates para Você*